Η Ελλάδα δεν είναι του κλώτσου και του μπάτσου!

Έχει μαλλιάσει η γραφίδα μας για να γράφουμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι χώρα των κοντόφθαλμων πολιτικών, των συντεχνιών, των συνδικαλιστών και της λογής λογής κρατικοδίαιτων του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

Η Ελλάδα, διαθέτει υγιέστατα παραγωγικά μυαλά, ευφυείς ανθρώπους, αξιοπρεπείς, μαχητές που δεν φείδονται αγώνων, που είναι έτοιμοι να αποδεχτούν τον λιτό βίο και να παλέψουν για το κοινό συμφέρον.

Εκεί έξω στην αγορά,

υπάρχουν οι υγιέστερες δυνάμεις της κοινωνίας μας.

Άνθρωποι αφοσιωμένοι στη δουλειά τους, στην επιστήμη τους!

Άνθρωποι που είναι ειλικρινείς, που μοχθούν, που δεν έχουν σχέση με τα εγωπαθή στυλάκια της εξουσίας.

Άνθρωποι καταπιεσμένοι από το κράτος –δυνάστη και τις κάστες που το διαφεντεύουν.

Όλοι αυτοί μπορούν να εγερθούν.

Να κάνουν τη δική τους «επανάσταση», τόσο στα εσωτερικό των κομμάτων που ανήκουν, όσο και στην ίδια την κοινωνία.

Δύσκολο!

Για τους περισσότερους ακατόρθωτο.

Οι καθεστηκυίες νοοτροπίες δεν αλλάζουν εύκολα.

Όποιος έχει αντίθετη άποψη από αυτές χλευάζεται.

Διαπομπεύεται! Κατηγορείται! Εξοβελίζεται!

Οι διάφορες συντεχνίες είναι βαθειά ριζωμένες.

Όμως, όπως λέει κι ο ποιητής, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ…

Η Ελλάδα δεν είναι του κλώστσου και του μπάτσου!

Έχει υπέδαφος, έχει πλούτο, έχει ήλιο, έχει θάλασσες, έχει αξιοπρέπεια και φιλότιμο. έχει τους Θεούς του Ολύμπου!

Μπορεί να ξαναστηθεί απ’ την αρχή.

Χωρίς λαϊκισμούς, κομματικές κραυγές, αναθέματα και επίδοξους σωτήρες.

Χωρίς τα χαμστεράκια των κομματικών μηχανισμών.

Χωρίς την νοοτροπία του φύγε εσύ να έρθω εγώ!

Χωρίς νταβατζήδες – συνδικαλιστές που αναλαμβάνουν…ενδιάμεσοι μεταξύ κόμματος και κοινωνίας για να…προαγάγουν τις κομματικές σημαίες.

Ναι, πιστεύουμε στα κόμματα, στο θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας.

Αλλά, όχι αυτά τα κόμματα.

Της παρέας, της νομενκλατούρας και των πελατειακών σχέσεων.

Της απεμπόλησης ακόμη και των βασικών ιδεολογικών τους χαρακτηριστικών, μπροστά στην κατάληψη της εξουσίας.

Ναι, πιστεύουμε ότι μέσα από τα κόμματα και το αναγεννημένο πολιτικό σύστημα, θα αναγεννηθεί ο τόπος.

Με πολίτες που θα έχουν υποχρεώσεις και όχι μόνο δικαιώματα.

Με πολίτες που προσδοκούν ελπίδα και λευτεριά από τους δυνάστες…

Οι σκεπτόμενοι και δη η μεσαία τάξη, έχει τον λόγο!