Τους προσεχείς μήνες, πρέπει η κυβέρνηση να πράξει όσα δεν έπραξε μέχρι σήμερα, αλλά είναι πλέον από βέβαιο ότι θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες και κυρίως ετερόκλητες δυνάμεις αντίδρασης.
Θα βρεθεί, πιθανότατα απέναντι και σε κύκλους που θέλουν να οδηγήσουν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, ίσως και σε εμφύλιο, επειδή έχουν τζογάρει στα περίφημα cds ή διακυβεύονται από τις αλλαγές τα στενά τους συμφέροντα.
Μια πρώτη γεύση πήραμε την ημέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, όπου όση «εγκληματική» ανεπάρκεια κι αν έδειξε η αστυνομία, δεν δικαιολογείται η εκ νέου καταστροφή της Αθήνας από ακροαριστερούς και ακροδεξιούς χουλιγκάνους. Ούτε δικαιολογείται η στάση συνδικαλιστάδων, ακόμη και πανεπιστημιακών στα γεγονότα.
Πολύ δε περισσότερο, δεν δικαιολογείται η στάση συγκεκριμένων δημοσιογράφων
και διαμορφωτών της κοινής γνώμης, είτε από τις ραδιοφωνικές άναρθρες κραυγές τους, είτε από τα τηλεοπτικά παράθυρα, όπου με τις υπερβολές τους έφτασαν στο σημείο να πυροδοτούν τη βία.
Έχουμε την αίσθηση ότι μέσα στην απόλυτη καταξίωση του πολιτικού μας συστήματος, τα αστικά κόμματα δεν κατανοούν την πραγματικότητα ή δεν την βλέπουν ή την αγνοούν. Κι όμως, τώρα απαιτείται εγρήγορση. Όχι μόνο επειδή κάποιοι παραμονεύουν, αλλά και επειδή οι πολιτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να προχωρούν υπό την πίεση κινηματικών ή χαοτικών καταστάσεων.
Το ΠαΣοΚ, κατ’ εξοχήν δημαγωγικά, πριόνισε τον Καραμανλή και την αστική δημοκρατία, όταν ακόμη κι ο αρχηγός του πρωτοπορούσε σε κάθε παραλογισμό, είτε με τα κρητικά τρακτέρ, είτε με τους Φωτόπουλους, είτε ακόμη ακόμη και στην προσπάθεια του νομοσχεδίου για τις κουκούλες και τις κάμερες.
Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία, μέσω «παρελκομένων» της, δημοσιογράφων ή παρατρεχάμενων, επενδύει στη δημιουργία έκρυθμων και «αγανακτισμένων» καταστάσεων, που – όπως πιστεύουν στελέχη της – θα φθείρουν την κυβέρνηση. Όποιος έχει αντίρρηση επί τούτου, ας κάνει μια περιήγηση σε διάφορες ομάδες του facebook και του twiter. Όταν έρθει η ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς αναλάβει την εξουσία, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει σε μεγαλύτερο βαθμό τα ίδια εξτρεμιστικά στοιχεία. Άρα, ίσως πρέπει να κατανοήσει ότι μόνο σε συνεργασία του αστικού κόσμου –δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας – μπορεί να αντιμετωπιστούν τα γκρουπούσκουλα της βίας.
Το ίδιο, πρωτίστως οφείλει να πράξει και το ΠαΣοΚ, αλλά και τα μικρότερα κόμματα, όπως η Δημοκρατική Συμμαχία και το ΛΑΟΣ ή και το κόμμα του κ. Κουβέλη. Πρέπει να κατανοήσουν όλοι μαζί, ότι κάποιοι έχουν συμφέροντα να γίνει η Ελλάδα Κορέα. Είτε, όπως προαναφέραμε επειδή έχουν παίξει cds, είτε επειδή δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα σε ΔΕΗ, ΟΠΑΠ και άλλες παχιές αγελάδες, είτε για να …ανοικοδομήσουν την καταστροφή.
Φυσικά, δεν συμπεριλαμβάνουμε στις αστικές δυνάμεις, ούτε το ΚΚΕ, ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή είναι δεδομένες οι πολιτικές τους και οι επιδιώξεις τους, στην απόλυτη ουτοπία.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι τα αστικά κόμματα, όποιες και όσες διαφορές κι αν έχουν, οφείλουν, τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα, να κάτσουν και να συνεργαστούν. Να αναζητήσουν και να βρουν μια κοινή συνισταμένη για να προστατεύσουν την ευταξία και τον νόμο.
Όσο για την αγανακτισμένη κοινωνία; Εκτός του ότι περιμένει δείγματα γραφής από τους πολιτικούς, οφείλει και εκείνη να αντιστέκεται. Σωστός ο θυμός, θεμιτή η αγανάκτηση, επιβεβλημένη και η οργή. Όμως, γεγονότα σαν της περασμένης Τετάρτης, οδηγούν στην κατάλυση της δημοκρατίας και στην αναρχία, ίσως και στην διάλυση κάθε συνεκτικότητας των Ελλήνων…
Θα βρεθεί, πιθανότατα απέναντι και σε κύκλους που θέλουν να οδηγήσουν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, ίσως και σε εμφύλιο, επειδή έχουν τζογάρει στα περίφημα cds ή διακυβεύονται από τις αλλαγές τα στενά τους συμφέροντα.
Μια πρώτη γεύση πήραμε την ημέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, όπου όση «εγκληματική» ανεπάρκεια κι αν έδειξε η αστυνομία, δεν δικαιολογείται η εκ νέου καταστροφή της Αθήνας από ακροαριστερούς και ακροδεξιούς χουλιγκάνους. Ούτε δικαιολογείται η στάση συνδικαλιστάδων, ακόμη και πανεπιστημιακών στα γεγονότα.
Πολύ δε περισσότερο, δεν δικαιολογείται η στάση συγκεκριμένων δημοσιογράφων
και διαμορφωτών της κοινής γνώμης, είτε από τις ραδιοφωνικές άναρθρες κραυγές τους, είτε από τα τηλεοπτικά παράθυρα, όπου με τις υπερβολές τους έφτασαν στο σημείο να πυροδοτούν τη βία.
Έχουμε την αίσθηση ότι μέσα στην απόλυτη καταξίωση του πολιτικού μας συστήματος, τα αστικά κόμματα δεν κατανοούν την πραγματικότητα ή δεν την βλέπουν ή την αγνοούν. Κι όμως, τώρα απαιτείται εγρήγορση. Όχι μόνο επειδή κάποιοι παραμονεύουν, αλλά και επειδή οι πολιτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να προχωρούν υπό την πίεση κινηματικών ή χαοτικών καταστάσεων.
Το ΠαΣοΚ, κατ’ εξοχήν δημαγωγικά, πριόνισε τον Καραμανλή και την αστική δημοκρατία, όταν ακόμη κι ο αρχηγός του πρωτοπορούσε σε κάθε παραλογισμό, είτε με τα κρητικά τρακτέρ, είτε με τους Φωτόπουλους, είτε ακόμη ακόμη και στην προσπάθεια του νομοσχεδίου για τις κουκούλες και τις κάμερες.
Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία, μέσω «παρελκομένων» της, δημοσιογράφων ή παρατρεχάμενων, επενδύει στη δημιουργία έκρυθμων και «αγανακτισμένων» καταστάσεων, που – όπως πιστεύουν στελέχη της – θα φθείρουν την κυβέρνηση. Όποιος έχει αντίρρηση επί τούτου, ας κάνει μια περιήγηση σε διάφορες ομάδες του facebook και του twiter. Όταν έρθει η ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς αναλάβει την εξουσία, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει σε μεγαλύτερο βαθμό τα ίδια εξτρεμιστικά στοιχεία. Άρα, ίσως πρέπει να κατανοήσει ότι μόνο σε συνεργασία του αστικού κόσμου –δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας – μπορεί να αντιμετωπιστούν τα γκρουπούσκουλα της βίας.
Το ίδιο, πρωτίστως οφείλει να πράξει και το ΠαΣοΚ, αλλά και τα μικρότερα κόμματα, όπως η Δημοκρατική Συμμαχία και το ΛΑΟΣ ή και το κόμμα του κ. Κουβέλη. Πρέπει να κατανοήσουν όλοι μαζί, ότι κάποιοι έχουν συμφέροντα να γίνει η Ελλάδα Κορέα. Είτε, όπως προαναφέραμε επειδή έχουν παίξει cds, είτε επειδή δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα σε ΔΕΗ, ΟΠΑΠ και άλλες παχιές αγελάδες, είτε για να …ανοικοδομήσουν την καταστροφή.
Φυσικά, δεν συμπεριλαμβάνουμε στις αστικές δυνάμεις, ούτε το ΚΚΕ, ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή είναι δεδομένες οι πολιτικές τους και οι επιδιώξεις τους, στην απόλυτη ουτοπία.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι τα αστικά κόμματα, όποιες και όσες διαφορές κι αν έχουν, οφείλουν, τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα, να κάτσουν και να συνεργαστούν. Να αναζητήσουν και να βρουν μια κοινή συνισταμένη για να προστατεύσουν την ευταξία και τον νόμο.
Όσο για την αγανακτισμένη κοινωνία; Εκτός του ότι περιμένει δείγματα γραφής από τους πολιτικούς, οφείλει και εκείνη να αντιστέκεται. Σωστός ο θυμός, θεμιτή η αγανάκτηση, επιβεβλημένη και η οργή. Όμως, γεγονότα σαν της περασμένης Τετάρτης, οδηγούν στην κατάλυση της δημοκρατίας και στην αναρχία, ίσως και στην διάλυση κάθε συνεκτικότητας των Ελλήνων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου