Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε φτάσει στην ώρα της αλήθειας.
Αυτή η αλήθεια είναι μία και μόνη.
Τα κόμματα, αυτά που θέλουν να αυτοαποκαλούνται υπεύθυνα, πρέπει να πουν το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι».
Το «ναι», δεν διασφαλίζει πολλά πράγματα, πλην της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ούτως ώστε να βρίσκεται εντός των όποιων λύσεων προταχθούν για την
αντιμετώπιση της κρίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και φυσικά την αυτονόητη εκταμίευση της δόσης-ανάσας.
Περιλαμβάνει, μάλιστα, νέες επώδυνες θυσίες της κοινωνίας.
Κάποιες, μάλιστα, όπως τα εργασιακά, δεν είναι ξεκάθαρο ότι θα έχουν άμεσο αντίκρισμα στα δημοσιονομικά
Το επιχείρημα της τρόικας ότι «αυτά που ζητά ισχύουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες», δεν μπορεί να είναι ευκολοχώνευτο από μια κοινωνία που έχει μάθει να ζει υπεράνω των οικονομικών της δυνατοτήτων και από κομματικούς σχηματισμούς που τα δόγματα προτάσσονται του πολιτικού ρεαλισμού.
Το «όχι», οδηγεί μαθηματικά σε πτώση της κυβέρνησης, πλήρη διάλυση ακόμη και όσων στέκονται όρθιοι με πατερίτσες και εκτός Ευρωζώνης , με όσα το γεγονός σημαίνει.
Σε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή, οι διαφωνίες, ακόμη και οι θλιβεροί δογματισμοί κάποιων, θα ήταν αποδεκτές.
Το κοινοβούλιο θα ζητούσε διάδοχη λύση της κυβέρνησης και αν δεν την έβρισκε θα πηγαίναμε σε εκλογές.
Σήμερα όμως;
Πολύ περισσότερο όταν η χώρα μας πλέον όλων των άλλων ταλανίζεται και από δυο σοβαρότατα ζητήματα;
- Την έλλειψη ρευστότητας που έχει διαλύσει την πραγματική οικονομία –άρα είναι απολύτως αναγκαία η εκταμίευση της δόσης- για να μην οδηγηθούμε στον «ξαφνικό θάνατο».
- Την αδυναμία της αντιπολίτευσης να εκφράσει συγκροτημένο πολιτικό λόγο και να αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση.
Ας μη ξεχνάμε, ότι ενώ ο κόσμος καίγεται, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ …εκδίδουν άδειες συλλήψεων επιχειρηματιών που μεταφέρουν τις εταιρείες τους εκτός του θολού τοπίου της Ελλάδας.
Ας μη ξεχνάμε ότι το ίδιο κόμμα συνεδρίαζε ολόκληρο το Σαββατοκύριακο για να αποφασίσει αν η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα (!!!) ή αν ανήκει στα Βαλκάνια!
Ας μη ξεχνάμε, ότι ο πολύς Καμένος πρότεινε προ ολίγων ημερών στον ετεροθαλή αδελφό του Αλέξη Τσίπρα, να βάλουν τους βουλευτές τους να παραιτηθούν για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές!
Ας μη ξεχνάμε ότι ο πολύς Μιχαλολιάκος ανάλωσε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο για να μας δείχνει τον ναζιστικό χαιρετισμό.
Έχουμε τη βεβαιότητα, ότι μόνο τυχοδιώκτες –πολιτικοί και κανονικοί- θα επιθυμούσαν την πτώση της κυβέρνησης.
Μαζί τους οι δραχμολάγνοι και τα λογής λογής λαμόγια.
Επειδή, όμως, στην πολιτική συμβαίνουν «ατυχήματα» (στα οποία αναφέρθηκε προσφάτως ο Ευ. Βενιζέλος), όλα είναι πιθανά.
Δυστυχώς για τον τόπο, η κυβέρνηση σύρεται πίσω από τους Βενιζέλο και Κουβέλη, οι οποίο λειτουργούν υπό το βάρος των εσωκομματικών τους προβλημάτων.
Ο μεν Βενιζέλος έχει χάσει τη μπάλα μετά τις παλινωδίες του και τους χειρισμούς του
στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, ο δε Κουβέλης αντιμετωπίζει την «επανάσταση» των δογματικών του κόμματός του και ήδη την πρώτη ανεξαρτητοποίηση βουλευτή του (ανεξαρτήτως αν ήταν γνωστός ο δρόμος που είχε ανοίξει ο βουλευτής του με τον ΣΥΡΙΖΑ).
Η κυβέρνηση από την πλευρά της, έκανε ένα σοβαρό λάθος.
Υποτίμησε το ζήτημα των εργασιακών που έβαλε την τελευταία στιγμή η τρόικα.
Ακόμη και την κατάσταση στο εσωτερικό των εταίρων της.
Δεν είναι, μάλιστα, λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι έχει υποτιμήσει και την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό του πρώτου κόμματος που τη στηρίζει, τη Νέα Δημοκρατία.
Και τώρα τρέχει εκείνη και αγωνιούμε όλοι για το πιθανό «ατύχημα» κι ότι αυτό μπορεί να «εγκυμονεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου