Οι δογματισμοί, οι αγκυλώσεις και το δάσος

Πέρασαν τέσσερις μήνες από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τα τρία κόμματα, που επιχειρούν να εξορθολογήσουν –με βαρύτατες θυσίες της μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού- την ελληνική οικονομία.

Στο διάστημα αυτό, πράγματι αποκαταστάθηκε η επικοινωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές, ο πρωθυπουργός επισκέφθηκε το Βερολίνο, το Παρίσι και τη Ρώμη, ενώ ήρθαν στην Αθήνα η Άνγκελα Μέρκελ, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο Χέρμαν βαν Ρομπάι.

Έγιναν δυο σύνοδοι κορυφής, περισσότερες από δέκα

 συσκέψεις πολιτικών αρχηγών, ενώ ο υπουργός Οικονομικών έφτασε στα όρια της κατάρρευσης από υπερκόποση.

Πού καταλήξαμε;

Καταλήξαμε να συζητάμε αν θα καταργηθεί ή όχι το επίδομα γάμου, αν μειωθεί η αποζημίωση των υψηλομίσθων, δηλαδή εκείνων που αμείβονται με περισσότερα από 2.000 ευρώ και εργάζονται περισσότερα από 16 χρόνια,  αν θα γίνουν τέσσερις από έξι οι μήνες προειδοποίησης μιας απόλυσης και αν πρέπει να ισχύουν και στις κλαδικές συμβάσεις όσα ισχύουν στις συλλογικές.

Όσο κι αν είναι σημαντικά αυτά τα ζητήματα για κάποιες κατηγορίες εργαζομένων, φαντάζουν ασήμαντα αναφορικά με όλα όσα αναλαμβάνει η Ελλάδα με το προς ψήφιση τρίτο μνημόνιο.

Ας μη ξεχνάμε ότι η Ελλάδα βάσει του μνημονίου οφείλει να προχωρήσει σε βαθύτατες μεταρρυθμίσεις και αποκρατικοποιήσεις με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα.

Ας μη ξεχνάμε ότι οφείλουμε να απελευθερώσουμε αγορές που σφύζουν από συμφέροντα (δικηγόροι, φαρμακοποιοί, ταξιτζήδες, συμβολαιογράφοι κλπ).

Ας μη ξεχνάμε ότι οφείλουμε να απελευθερώσουμε την ενέργεια, με τους Φωτόπουλους στα κάγκελα.

Ας μη ξεχνάμε ότι δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα με τον ΟΣΕ και πρέπει να γίνουν πολλά.

Ας μη ξεχνάμε ότι πρέπει να γίνουν οι μεγάλες τομές για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Ας μη ξεχνάμε ότι , επιτέλους, πρέπει να βάλουμε στο τραπέζι για συζήτηση το νέο παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας.

Κι αντ’ αυτών, βαυκαλιζόμαστε για το επίδομα γάμου και τις όποιες συμβάσεις, τα οποία στην πράξη έχουν καταργηθεί όταν έχουμε περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια ανέργους.

Οι εμμονές, οι ιδεοληψίες, οι δογματισμοί, οι μικροκομματισμοί,  οι πολιτικάντικοι υπολογισμοί και οι αναχρονισμοί φρενάρουν για μια ακόμη φορά τα πάντα.

Κι όσοι διακατέχονται από αυτά, κάθονται μπροστά στο δάσος και κοιτάζουν το ξεραμένο πεύκο που είναι μπροστά τους.