Βουλευτές, συνείδηση, σταυρός κι ο τρίτος δρόμος

Να υποθέσουμε για χάρη της συζήτησης ότι οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, για λόγους που άπτονται της κοσμοθεωρίας τους, έχουν δίκιο να αρνούνται την ψήφιση των μέτρων που απαιτούνται για να λάβουμε την τρίτη δόση του δανείου που θα μας κρατήσει στη ζωή, χωρίς να βγει απότομα ο αναπνευστήρας της τεχνητής αναπνοής.
 Όμως, τι να πει κάποιος για μια φούχτα βουλευτών του ΠαΣοΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που δείχνουν να προτάσσουν το
 προσωπικό τους συμφέρον, από εκείνο του τόπου;

Είναι σαν να λένε «απελθέτω από εμού το ποτήριο τούτο».
Τόσο οι «πράσινοι» όσο και οι «γαλάζιοι» είναι εντόνως γαλουχημένοι με τον μικρόκοσμο των πελατών τους στις εκλογικές τους περιφέρειες και αγνοούν ότι αυτή η αντίληψη αποτελεί την κορυφαία αιτία ανυποληψίας της πολιτικής ζωής.
Φυσικά, αγνοούν και την έννοια της πολιτικής ευθύνης, αφού δεν λειτουργούν ως αντιπρόσωποι όλων των κοινωνικών ομάδων, αλλά μόνο των στενών πελατών τους.
Οι ίδιοι, επικαλούνται το συνταγματικό τους δικαίωμα που έγκειται στο απεριόριστο δικαίωμα ελεύθερης γνώμης και ψήφου.
Φυσικά, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα άλλοθι ψεύτικο και άκρως υποκριτικό.

Αποτελεί, όμως, το όποιο ατομικό δικαίωμα ανώτερο από τη συλλογική ευθύνη;
Κι επιπλέον, ας αναλογιστούν ότι με τη στάση τους δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από να παραδίδουν την χώρα στα χέρια του Τσίπρα, του Μιχαλολιάκου και του Καμμμένου.
Τουτέστιν στο πεζοδρόμιο και το χάος!

Νομίζουμε, ότι η πιο έντιμη στάση όσων επικαλούνται πρόβλημα ατομικής συνείδησης ή κατά το δοκούν ατομικό συνταγματικό τους δικαίωμα, αποτελεί ο τρίτος δρόμος.
Αυτός της παραίτησης από το αξίωμά τους.
Ο οποίος, συν τοις άλλοις, θα αποδείξει ότι δεν είναι υποκριτές κι ότι πιστεύουν και εννοούν όσα λένε ψιθυρίζοντας στα κομματικά γραφεία.
Διαφορετικά, η μετάθεση ευθυνών στους άλλους αποτελεί φυγοδικία.

Και επί τη ευκαιρία, πότε αλήθεια, αν όχι τώρα, θα γίνουν οι τολμηρές τομές στο εκλογικό σύστημα; Πότε θα πάμε σ’ αυτό το περιβόητο σύστημα – το οποίο οι ειδικοί χαρακτηρίζουν «πολέμιο» των πελατειακών σχέσεων»- από το οποίο θα εκλέγονται 200 βουλευτές σε 200 μονοεδρικές περιφέρειες και οι υπόλοιποι 100 με απλή αναλογική;
Πότε θα καταργήσουμε τον σταυρό του τόπου, που αποτελεί ο σταυρός εκλογής;
Πότε θα προχωρήσουμε στο ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού;