Πριν από ένα χρόνο (30 Σεπτεμβρίου 2011) εισέβαλλαν στο Πεντάγωνο οι απόστρατοι.
Χωρίς καμιά δυσκολία.
Χωρίς καμιά συνέπεια.
Χωρίς ως φαίνεται να προβληματιστεί κανένας.
Τώρα εισέβαλλαν οι εργαζόμενοι του Σκαραμαγκά!
Προφανώς παραδειγματισμένοι από τους αποστράτους.
Προφανώς εύκολα κι εκείνοι.
Είναι λοιπόν ξέφραγο αμπέλι το Πεντάγωνο;
Είναι τόσο
διαλυμένο το στράτευμα που αδυνατεί να διαφυλάξει το σημαντικότερο και σε τελική ανάλυση ισχυρότερα φρουρούμενο κομμάτι του;
Κι από την άλλη πλευρά, σε ποιο ευνομούμενο κράτος θα μπορούσε να συμβεί κάτι παρόμοιο, έστω κι αν επρόκειτο για εκδήλωση διαμαρτυρίας;
Το βέβαιο είναι ότι έχουμε χαμένα και τ’ αυγά και τα πασχάλια.
Δεν είναι μόνο η παλαβές συνιστώσες της Αριστεράς που υποκινούν την ασυδοσία.
Είναι η ίδια η έννοια της ασυδοσίας που έχει ταυτιστεί με μεγάλες κοινωνικές ομάδες που θεωρούν ότι στο όνομα των δικών τους δικαίων, μπορούν να προβαίνουν σε οποιαδήποτε ενέργεια που γελοιοποιεί τους θεσμούς και την πολιτεία.
Είναι απόλυτη πλέον η κατάρρευση των εννοιών του νόμου.
Κι ασφαλώς ενέργειες σαν κι αυτές των εργαζομένων του Σκαραμαγκά δεν πρέπει να μένουν χωρίς κυρώσεις.
Όπως δεν μπορεί να μένουν χωρίς κυρώσεις οι υπεύθυνοι της στρατιωτικής ηγεσίας για τη νέα γελοιοποίηση που υπέστησαν μέσα στο «σπίτι» τους.
Για παραιτήσεις ή αποπομπές δεν ακούσαμε ακόμη.
Ούτε σε πολιτικό ούτε σε στρατιωτικό επίπεδο.
Ούτε για κάποια ενέργεια του Κράτους προς αποκατάσταση του κύρους του.
Πριν από λίγο καιρό εισέβαλλαν στο Πεντάγωνο οι απόστρατοι.
Χωρίς καμιά δυσκολία.
Χωρίς καμιά συνέπεια.
Χωρίς ως φαίνεται να προβληματιστεί κανένας.
Τώρα εισέβαλλαν οι εργαζόμενοι του Σκαραμαγκά!
Προφανώς παραδειγματισμένοι από τους αποστράτους.
Προφανώς εύκολα κι εκείνοι.
Είναι λοιπόν ξέφραγο αμπέλι το Πεντάγωνο;
Είναι τόσο διαλυμένο το στράτευμα που αδυνατεί να διαφυλάξει το σημαντικότερο και σε τελική ανάλυση ισχυρότερα φρουρούμενο κομμάτι του;
Κι από την άλλη πλευρά, σε ποιο ευνομούμενο κράτος θα μπορούσε να συμβεί κάτι παρόμοιο, έστω κι αν επρόκειτο για εκδήλωση διαμαρτυρίας;
Το βέβαιο είναι ότι έχουμε χαμένα και τ’ αυγά και τα πασχάλια.
Δεν είναι μόνο η παλαβή Αριστερά που υποκινεί την ασυδοσία.
Είναι η ίδια η έννοια της ασυδοσίας που έχει ταυτιστεί με μεγάλες κοινωνικές ομάδες που θεωρούν ότι στο όνομα των δικών τους δικαίων, μπορούν να προβαίνουν σε οποιαδήποτε ενέργεια που γελοιοποιεί τους θεσμούς και την πολιτεία.
Είναι απόλυτη πλέον η κατάρρευση των εννοιών του νόμου.
Κι ασφαλώς ενέργειες σαν κι αυτές των εργαζομένων του Σκαραμαγκά δεν πρέπει να μένουν χωρίς κυρώσεις.
Όπως δεν μπορεί να μένουν χωρίς κυρώσεις οι υπεύθυνοι της στρατιωτικής ηγεσίας για τη νέα γελοιοποίηση που υπέστησαν μέσα στο «σπίτι» τους.
Για παραιτήσεις ή αποπομπές δεν ακούσαμε ακόμη.
Ούτε σε πολιτικό ούτε σε στρατιωτικό επίπεδο.
Ούτε για κάποια ενέργεια του Κράτους προς αποκατάσταση του κύρους του.
Τα άκρα δεν σέβονται τίποτα.
Υποκριτικά ζητούν αυτά…σεβασμό.
Μαζί τους κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κουρουπλής ο παλικαράς, και οι συνδικαλιστές.
Άει σιχτίρ πια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου