Οι αποφάσεις και τα ρέστα του Γιώργου…

Οι επόμενες ημέρες είναι οι κρισιμότερες της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ζωής του τόπου, αφού με τον κόμπο στο χτένι, ο πρωθυπουργός πρέπει να λάβει αποφάσεις που θα σηματοδοτήσουν τις επόμενες γενιές Ελλήνων.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι αποφάσεις έχουν ληφθεί.

-        

Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας θα πάψει

 να υφίσταται, αφού θα αποκρατικοποιηθούν ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Αεροδρόμια, Λιμάνια, Τράπεζες, μέσω της πώλησης της κρατικής συμμετοχής.

-         Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα μειωθούν κατά 150.000 στα επόμενα 4 χρόνια (πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι απαιτείται μεγαλύτερη μείωση).

-         Θα εφαρμοστεί και στο δημόσιο το μισθολόγιο του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή τα 592 ευρώ.

-         Οι φοροαπαλλαγές και οι κοινωνικές παροχές, θα δίνονται μόνο σε όσους ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Για όλα αυτά, θα πρέπει ο πρωθυπουργός ΑΜΕΣΑ, να καταφέρει να πείσει τους υπουργούς του, τους βουλευτές του και το μισό –τουλάχιστον- κόμμα του.

Το φορτίο είναι απίστευτα βαρύ για τον Γιώργο Παπανδρέου, πολύ περισσότερο αφού δεν βρίσκει συναίνεση, ούτε στην κυβέρνησή του, ούτε στην κοινοβουλευτική του ομάδα.

Το μεγάλο πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι η έλλειψη συναίνεσης στην κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική του ομάδα κι όχι η έλλειψη συναίνεσης από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ουδόλως τον έχει εμποδίσει να προχωρήσει στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις.

Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα, έχοντας χάσει ενάμιση χρόνο από την ανυπαρξία κυβερνητικού έργου, εξ αιτίας της απροθυμίας του βαθέως ΠαΣοΚ και μελών της κυβέρνησης με τις αγκυλώσεις τους, εισέρχεται σε μια περίοδο ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και ίσως ανακατατάξεων.

Οι εξελίξεις μπορεί να είναι ένας ευρύτατος ανασχηματισμός, μέχρι εκλογές.

Ακόμη, όμως κι αν ο Γιώργος Παπανδρέου προχωρήσει στο απονενοημένο διάβημα των εκλογών, τίποτα δεν εγγυάται ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν πλήρη ακυβερνησία, με τον γκρεμό να χάσκει κάτω από την χώρα.

Μιλώντας από το βήμα του Economist, ο πρωθυπουργός δεσμεύθηκε πως θα κάνει ότι απαιτείται.

Αφού, λοιπόν, δεσμεύεται γιατί ψάχνει να ρίξει στους άλλους τις ευθύνες του στα αδιέξοδα;

Τι τους χρειάζεται τους άλλους; Τι χρειάζεται τη συναίνεση, έτσι όπως την εννοεί;

Εκτός, αν δεν τους χρειάζεται ο ίδιος, αλλά οι δανειστές της Ελλάδας, επειδή έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνησή του…