Ο Πόντιος Πιλάτος Γιώργος Λιάνης

Ο Γιώργος Λιάνης, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, που ως πρόσωπο ήρθε πάλι στην επικαιρότητα με την ανεξαρτητοποίησή του από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠαΣοΚ, η οποία ξεκίνησε τη μεγάλη κρίση του κυβερνώντος κόμματος, που κατέληξε στον ανασχηματισμό.

Πάντα θεωρούσαμε σπουδαίο δημοσιογράφο τον Γιώργο Λιάνη. Ακόμη κι όταν ήταν ολοφάνερο ότι τα κείμενα και οι εκπομπές του είχαν στρατευμένο πολιτικό στόχο. Εκπληκτικός γραφιάς. Εύγλωττος,

διεισδυτικός, απλός και πολύπλοκος συνάμα. Επί πολλά χρόνια δημοσιογράφος, «ανέβαινε συστηματικά στα κεραμίδια» σε όλες τις επιλογές του Κωνσταντίνου Καραμανλή που άλλαξαν τη μοίρα της Ελλάδας.

Κι όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου «έπεσε» στην καψούρα της εξαδέλφης του Δήμητρας, πλησίασε την εξουσία, την γεύθηκε στην καταστροφική δεκαετία του ογδόντα και τελικά έγινε και βουλευτής. Όλα εκείνα τα χρόνια, ο φίλτατος και εξαίρετος δημοσιογράφος, ήταν απολύτως συντεταγμένος στην πολιτική με δανεικά, την ψήφιζε, αλλά και την προπαγάνδιζε ως…πατριωτική…μοναδική και τέλεια!

Υπηρέτησε με πρωτοφανή θέληση και υποταγή, όλες τις πολιτικές που μας έφθασαν μέχρι εδώ.

«Έπαιξε» καλή μπάλα με το πελατειακό σύστημα, αγαπήθηκε στη Φλώρινα για εκατοντάδες διορισμούς. Ανέδειξε τις Πρέσπες με τις φιέστες εκατομμυρίων!

Όμως, ακόμη και ως υφυπουργός αρμόδιος για τον Αθλητισμό, ο Γιώργος Λιάνης, πέρασε και δεν ακούμπησε, όταν πλάι του οργίαζε το μεγαλοπαραγοντικό κατεστημένο και ο χουλιγκανισμός εισέβαλλε σε κάθε γήπεδο και κατ’ επέκταση σε κάθε σπίτι, μέσω τηλεοράσεως.

Ήταν μέλος των κυβερνήσεων που εκμαύλισαν την πολιτική, την κοινωνική, την πνευματική φυσιογνωμία και κουλτούρα των Ελλήνων. Διέπρεψε και ως συγγραφέας, συγγράφοντας το πόνημα «Ο Τελευταίος Αρχηγός», με ύμνους στον άνθρωπο που παντρεύτηκε την εξαδέλφη του.

Ξαφνικά και λίγο πριν το τέλος της πολιτικής του διαδρομής, «ανακάλυψε» το λαϊκό ρεύμα, τις δυσκολίες με τις οποίες ζουν σήμερα οι Έλληνες και τα έβαλε με την κυβέρνησή του. Για να είμαστε ειλικρινείς, θα περιμέναμε να αυτομαστιγωθεί στο Σύνταγμα, δίπλα στους αγανακτισμένους, ζητώντας συγγνώμες.

Αντ’ αυτού (καθ’ υπερβολήν βεβαίως αναφερόμενο αντί της αυτοκριτικής), επέλεξε την βολική παραίτηση από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του και την ανεξαρτητοποίησή του. Βολικότατη και εύκολη επιλογή για τον ίδιο. Και στη Βουλή με τα προνόμια της έδρας και τον παχυλό μισθό, αλλά και …αγανακτισμένος!

Απίστευτη παράσταση από ένα άνθρωπο που έχει ζήσει επί χρόνια δίπλα στο θεατρικό σανίδι…Μόνο, που τη χάλασαν οι παραιτήσεις των συναδέλφων του Φλωρίδη και Νασιώκα που ακολούθησαν…Εκείνοι βλέπετε, δεν έπαιξαν τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου…Πήγαν σπίτια τους…