Δεν υπάρχει σώφρων πολίτης που να πιστεύει ότι το Μεσοπρόθεσμο που ψήφισαν χθες στη Βουλή οι 154 βουλευτές του ΠαΣοΚ και η Έλσα Παπαδημητρίου, θα βγάλει τη χώρα από το απίστευτο αδιέξοδό της.
Δεν υπάρχει σώφρων πολίτης, που να πιστεύει ότι,τόσο το πρώτο Μνημόνιο, όσο και το Μεσοπρόθεσμο, είναι τα προβλήματα της Ελλάδας.
Φρονούμε, ότι δεν υπάρχει σώφρων πολίτης που να μη πιστεύει ότι το χρέος είναι το ένα από τα μέγιστα προβλήματά μας.
Εκτιμούμε, ότι μέγιστο πρόβλημά μας είναι και η…κουτσαβακίστικη – παλαιού
τύπου πολιτική του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του.
Θυμόσαστε πως ξεκίνησε ο Παπανδρέου να αντιπολιτεύεται τον Κώστα Καραμανλή;
Στις αρένες
των κομματόσκυλων της ΔΕΗ, του λιμανιού, στα τρακτέρ και στην κάθε είδους άρνηση να κουνηθεί οτιδήποτε!
Μετά είπε το…μυθικό, «λεφτά υπάρχουν»!
Λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο πλέον σοβαρός και εργατικός υπουργός του, ο Ανδρέας Λοβέρδος, εκστόμισε το περίφημο «δεν υπάρχει σάλιο»!
Ύστερα ακούσαμε ότι δεν θα προσφύγουμε στο ΔΝΤ.
Προσφύγαμε!
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010, ο Παπανδρέου τόνισε ότι «δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα»!
Πήρε και μάλιστα ιδιαιτέρως επαχθή.
Αργότερα, βγήκε και είπε ότι δεν θα πουληθεί δημόσια περιουσία.
Τελικά θα την ξεπουλήσουμε χωρίς άλλη κουβέντα.
Κι ύστερα ήρθε το Μεσοπρόθεσμο να γονατίσει πιο πολύ την ήδη γονατισμένη και βυθισμένη στην ύφεση Ελλάδα.
Αυτό, είναι το πρόβλημα. Η αναξιοπιστία. Το ψέμα. Το παραμύθι.
Αυτόν που τα πιστεύει όλα αυτά, ο λαός μας τον χαρακτηρίζει με την περίφημη ελληνική λέξη.
Μόνο ένας τέτοιος θα μπορούσε να δείξει εμπιστοσύνη στις κατά συρροή κυβερνητικές ψευδολογίες.
Μόνο ένας τέτοιος θα μπορούσε να δείχνει ανοχή σε εκείνους που έκαναν επιστήμη το ψέμα!
Μόνο ένας τέτοιος θα μπορούσε να ανέχεται εκείνους που κατέστησαν την ευρωπαϊκή σωτηρία της χώρας σκέτη καταστροφή.
Μόνο ένας τέτοιος θα έμενε αδιάφορος στη κανιβαλική φορομπηχτική πολιτική που μοιραία θα μεγαλώσει την ύφεση, η οποία με τη σειρά της θα διευρύνει τα ελλείμματα και την μαύρη τρύπα.
Το έχουμε πει και έχουμε γράψει χιλιάδες φορές.
Μόνο με ριζοσπαστικές ρίξεις με την κρατική μηχανή, την φοροδιαφυγή και τους μηχανισμούς, υπάρχει ελπίδα.
Οτιδήποτε άλλο, μοιάζει με ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Πολύ περισσότερο, όταν η Ευρώπη θωρακίσει τις ενδεχόμενες απώλειές της από τη δική μας καταστροφή.
Υπάρχουν συμπολίτες μας, που απηυδισμένοι από την ανικανότητα και την μη ρεαλιστική κυβερνητική πολιτική, έχουν αρχίσει να συμβιβάζονται με το μοιραίο.
Να ψιθυρίζουν δειλά δειλά «μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει μια ώρα αρχύτερα».
Είναι μουρλοί;
Φρονούμε ότι είναι απηυδισμένοι, επειδή στον ορίζοντα δεν βλέπουν πολιτικό με κουκούτσι κοινής λογικής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου