Τα πολιτικά καραγκιοζιλίκια του Κουίκ

Το να αναφερθούμε από αυτή τη μικρή διαδικτυακή γωνιά στις κατά καιρούς δηλώσεις του βουλευτή (!!!) πλέον Τέρενς Κουίκ, το θεωρούσαμε υποτιμητικό. Όμως, ο άνθρωπος που κάποτε μιλούσε από την κρατική τηλεόραση για το ΠαΣοΚ και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις απέναντι στη…Νέα Δημοκρατία, που έγινε μετά…Νέα Δημοκρατία,  ο άνθρωπος του Ciao Antenna, ο συνοδοιπόρος των καλλιστείων αλλά και των ρεπορτάζ στις λαϊκές αγορές στα περιθωριακά κανάλια που μετά τις ειδήσεις  δείχνουν τσόντα, φαίνεται να ξεπερνά κάθε όριο πολιτικής φαιδρότητας.

Βουλευτής και δεξί χέρι του γνωστού Καμένου, προέβη σε μια «βρωμερή» δήλωση με αφορμή

 την πρόσφατη αυτοκτονία ενός νέου ανθρώπου:

«Πρέπει ή όχι να μένω με την απορία, αν προσωπικά οι αρχηγοί, αλλά και οι Υπουργοί και οι βουλευτές της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη, συναισθάνονται σε πόσες αυτοκτονίες έχουν οδηγήσει συμπολίτες μας, εξ αιτίας της μνημονιακής πολιτικής τους, σε αγαστή συνεργασία με τη Τρόικα των τοκογλύφων, που σκοτώνει την Ελλάδα και τους Έλληνες;
Η Βουλή ορκίστηκε. Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ τους περιμένουμε και να απολογηθούν για την εκατόμβη της απώλειας ανθρώπινων ψυχών και να ακούσουμε τί θα πράξουν νομοθετικά (αν τους το επιτρέψει ο κάθε μισητός Τόμσεν) για να μη περάσουν άλλα δράματα οι ελληνικές οικογένειες».

Δήλωση ντροπή, τόσο για τον Κουίκ, όσο και για το κόμμα που εκπροσωπεί.

Εκμεταλλεύονται την αυτοκτονία ενός απελπισμένου – και ταυτοχρόνως αδύναμου- ανθρώπου, για να ασκήσουν δήθεν πολιτική.

Μόνο που η πολιτική αυτή είναι φαιδρή.

Γελοία! Ξευτιλισμένη! Αποκύημα μικρών και επικίνδυνων ανθρώπων.

Γυρολόγων του λαϊκισμού στις λαϊκές αγορές και στις τηλεοπτικές οθόνες.

Κι έχουμε ακόμη να δούμε και ν’ ακούσουμε πολλά.

Τόσο από τον Κουίκ, όσο και από το γνωστό χοντρό παιδί

Σε άλλες εποχές όλα αυτά τα καμώματα και τις δηλώσεις θα μπορούσαμε να τις εκλάβουμε ως μια – έστω και κακοπαιγμένη – παράσταση θεάτρου σκιών.

Θα μπορούσαμε να βάλουμε και τα ονόματα των ηρώων του Σπαθάρη πλάι σε κάθε Κουίκ, ακόμη κι αν αυτό θα ήταν άδικο για τις συμπαθείς φιγούρες των λαϊκών ηρώων.

Σήμερα, όμως;