Την άποψή μας περί εκλογών την έχουμε ξαναγράψει. Θεωρούμε ότι είναι λάθος η προσφυγή στις κάλπες, όταν έχουμε μπροστά μας ένα εξάμηνο «φωτιά», το οποίο θα σηματοδοτήσει την πορεία του τόπου.
Δυστυχώς, αυτή η άποψη, δεν βρίσκει ανταπόκριση σε όλα εκείνα τα κόμματα που διακηρύττουν ότι σκοπός τους είναι η σωτηρία του τόπου. Έτσι, οδεύουμε προς εκλογές, οι οποίες κατά πάσα βεβαιότητα θα μας φέρουν στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα. Δηλαδή, να αναζητούμε έναν
νέο Παπαδήμο ή και τον ίδιο τον Παπαδήμο.
Η εμμονή του Αντώνη Σαμαρά για εκλογές, της Αριστεράς συνεπικουρούσης, μας δίνει την εντύπωση ότι όλη η φασαρία γίνεται για να είναι ο ίδιος πιθανός πρωθυπουργός σε ένα αναπόφευκτο αυριανό κυβερνητικό συνασπισμό.
Με ποιον όμως;
Το ΠαΣοΚ, βρίσκεται σε συνεχή δημοσκοπική απίσχανση και κινείται χωρίς πυξίδα. Θα υπάρξει άραγε θαύμα ούτως ώστε να έχει επαρκή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση για να μπορεί να αποτελεί ασφαλή κυβερνητικό συνοδοιπόρο; Αν αναλογιστούμε ότι τα θαύματα είναι μόνο στο μυαλό των παπάδων, η εκδοχή αυτή είναι απίθανη.
Με το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, δεν τίθεται ζήτημα κυβερνητικής συμπόρευσης για ευνόητους λόγους.
Άρα, τι μένει; Το ΛΑΟΣ αν καταφέρει να μπει στη Βουλή και η ΔΗΜΑΡ του Φώτη- Φανούρη Κουβέλη, η οποία εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις ως αξιωματική αντιπολίτευση!
Το ΛΑΟΣ, ασφαλώς και δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής κυβερνητικός εταίρος, όχι μόνο επειδή -μόλις είδε ότι οι δημοσκοπήσεις δεν το ευνοούσαν- κούνησε μαντήλι αποχαιρετισμού στην κυβέρνηση Παπαδήμου, αλλά και λόγω των κυβιστήσεων στις οποίες έχει ροπή ο πρόεδρός του.
Η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, εκτός από τη σοβαροφάνεια που προβάλλει, έχει πολλά προβλήματα να επιλύσει, πέραν της αμφησιμίας μηνυμάτων που εκπέμπει.
Επί παραδείγματι, πως θα μπορούσε να είναι κυβερνητικός εταίρος ένα κόμμα που έχει γίνει χώρος υποδοχής των πλέον αποτυχημένων στελεχών του ΠαΣοΚ, όπως ο Μπίστης, ο Παναγιώτου και πολλοί άλλοι κρατικοδίαιτοι;
Πως θα μπορούσε να είναι κυβερνητικός εταίρος της Νέας Δημοκρατίας, όταν εκφράζει άρνηση σε όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμιστικές τομές;
Πως θα μπορούσε να είναι εταίρος της Νέας Δημοκρατίας όταν δεν κατανοεί ότι «η διανομή έπεται της παραγωγής»;
Πως θα μπορούσε να είναι κυβερνητικός εταίρος ένα κόμμα που πιστεύει στον κρατισμό, όταν οι αναγκαστικές πολιτικές που θα εφαρμοστούν θα έχουν στόχο την δραματική μείωσή του Κράτους;
Πως θα μπορούσε να είναι κυβερνητικός εταίρος η ΔΗΜΑΡ, όταν δεν θέλει να αλλάξουν πράγματα από εκείνα που πορευόταν η Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια, ικανοποιούσαν όσους σήμερα βρίσκουν στέγη σε αυτήν, αλλά κατέστρεψαν τον τόπο;
Πως θα μπορούσε να είναι φερέγγυος κυβερνητικός εταίρος ένα μόρφωμα που προκύπτει από την δημοσκοπική εισροή αμετανόητων κρατιστών από το ΠαΣοΚ, αλλά και κάποιων που …χαλαρά είχαν ψηφίσει Νέα Δημοκρατία;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και μάλιστα σύντομα.
Μετά την απομάκρυνση από τις κάλπες…ουδείς θα μπορεί να λέει δεν ήξερα…
Η ουσία, όμως, είναι ότι μετά τις εκλογές το πιθανότερο είναι να βρεθούμε σε δραματικά αδιέξοδα.
Κι ο Θεός της Ελλάδας να βάλει το χέρι του.
Έχουμε ξαναπεί, ότι μετά την υπογραφή του Μνημονίου 2, η πορεία του τόπου εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από εμάς….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου