Στην παγκόσμια ιστορία είναι η πρώτη φορά που έγινε τόσο μεγάλη ανταλλαγή χρέους. Κι η Ελλάδα πήρε μια βαθύτατη ανάσα. Οι δεκαρολόγοι διαψεύστηκαν πάλι, αφού η εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών στο κούρεμα του ελληνικού χρέους ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες. Παρ’ όλα αυτά η κρίση δεν τελειώνει. Υπάρχουν πολλά ακόμη για να γίνουν. Κι ας μη ξεχνάμε ότι
αυτό το τεράστιο βήμα έγινε με αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού.
Ο δρόμος είναι μακρύς και κανένας δεν εγγυάται την ομαλή συνέχεια, πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι τώρα χρειαζόμαστε την επόμενο βήμα, αυτό της εξόδου από την ύφεση.
Έχουμε εξαιρετικές αμφιβολίες για το αν μπορεί το υπάρχον μέτριο πολιτικό σύστημα να κάνει το επόμενο βήμα.
Αν μπορεί να ξεπεράσει το παρελθόν του (ακόμη και προχθές οι υπουργοί Παπαϊωάννου, Σαχινίδης και Ρόβλιας έκαναν ρουσφέτια στους δικηγόρους του δημοσίου) και αν έχει αντιστάσεις απέναντι στον λαϊκισμό.
Η ουσία είναι ότι το μέλλον της χώρας βρίσκεται στην Ευρωζώνη. Με αναταράξεις ίσως και προβλήματα. Αλλά στην Ευρωζώνη.
Τώρα, εκτός από το χρέος που μειώθηκε χρειάζεται να καταθέσουμε αναπτυξιακό σχέδιο το οποίο ζητά εδώ κι 6 μήνες η Κομισιόν, αλλά εμείς κωφεύουμε.
Κι αυτό πρέπει να γίνει αμέσως.
Χρειάζεται να μεταρρυθμίσουμε το Κράτος μας.
Να το μειώσουμε αρμοδιότητες, να το ελαφρύνουμε από το πλεονάζον προσωπικό.
Να τελειώσουμε, επιτέλους, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο και να δούμε τι θα κάνουμε με την υπερφολόγηση.
Να δούμε τι θα κάνουμε με την αναντιστοιχία μισθών και τιμών.
Κι όλα αυτά, μέσα στο επόμενο εξάμηνο, στο οποίο εμείς θέλουμε να εκλογολογήσουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου