Οπισθοδρόμηση ολοταχώς…

Γράφει
ο Πάσχος Μανδραβέλης

Τα προηγούμενα δύο χρόνια το παράπονο όλων ήταν ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν προωθούνταν με την απαιτούμενη ταχύτητα.
Τώρα δεν πρέπει να έχουμε παράπονο· τουλάχιστον για την ταχύτητα.
Όσα έγιναν ξηλώνονται εν ριπή οφθαλμού.
Νόμο, νόμο· μέτρο, μέτρο, η Ελλάδα γυρνά σ’ αυτά που ήξερε και μάς οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Έτσι μετά τον κ. Βορίδη -που αποφάσισε να κρατήσει τη μαύρη αγορά των ταξί ως έχει- τη σκυτάλη πήρε ο έτερος συντηρητικός. Ο κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης αποφάσισε
 να ξηλώσει αυτό που ψήφισαν τα δύο μεγάλα κόμματα και πολεμούν λυσσαλέα, για ιδιοτελείς λόγους, οι πρυτάνεις.
Η κίνηση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας στέλνει πολλαπλά μηνύματα στην κοινωνία.
Το πρώτο είναι η απαξίωση της Βουλής.
Ένα νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από 250 βουλευτές πάει σελίδα σελίδα στον κάλαθο των αχρήστων, πριν καν εφαρμοστεί.
Αποδεικνύεται έτσι δεν αρκεί καν η συναίνεση των κομμάτων για να γίνουν αλλαγές.
Επιπλέον: το καραγκιοζιλίκι που ζήσαμε με τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ να συναινούν στο Υπουργικό Συμβούλιο επί κυβέρνησης Παπανδρέου με τον νόμο Ραγκούση για τα ταξί και επί συγκυβέρνησης να συναινούν και με το αντίθετό του θα το δούμε να επαναλαμβάνεται και στη Βουλή.
Το δεύτερο είναι ότι επιβραβεύονται εκείνοι που κινητοποίησαν τις ακραίες ομάδες φοιτητών και με παρανομίες τορπίλισαν την εκλογή των Συμβουλίων.
Αυτό σίγουρα θα αποτελέσει μάθημα και για τους νομιμόφρονες των επτά ιδρυμάτων που με κινδύνους (ακόμη και για τη σωματική τους ακεραιότητα) επέμεναν κι εφάρμοσαν τον νόμο.
Σίγουρα θα νιώθουν «κορόιδα» και οι «επαναστάτες» πρυτάνεις θα τους υπενθυμίζουν το «ας πρόσεχαν.
Τρίτον αποδεικνύεται ότι τα συμφέροντα που επενδύουν στο βαθύ συντηρητισμό του πολιτικού συστήματος πάντα κερδίζουν.
Οι δυνάμεις της συντήρησης πλαγιοκοπούν κάθε προσπάθεια αλλαγής· στην πρώτη γραμμή είναι οι ντυμένοι «επαναστάτες» κι από πίσω κάποιοι συντηρητικοί για να κάνουν τη δουλειά.

Αυτή η οπισθοδρόμηση όμως δείχνει πολλά και για τα δύο κόμματα.
Κατ’ αρχήν το ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει ότι δεν πιστεύει στις έστω λίγες μεταρρυθμίσεις που προώθησε. Απόδειξη η χλιαρή ανακοίνωση της κ. Αννας Διαμαντοπούλου, η οποία είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε με τις «υγιείς δυνάμεις».
Με τη Νέα Δημοκρατία το πρόβλημα είναι χειρότερο.
Δεν είναι καν συντηρητική, είναι απολύτως ευκαιριακή.
Ένας υπουργός, τον οποίο μάλιστα επέβαλε ο κ. Σαμαράς, δεν ξηλώνει απλώς ένα νόμο, ξηλώνει την πρώτη μεγάλη σύμπραξη των δύο κομμάτων για να πάει ο τόπος μπροστά.
Το κυριότερο δε είναι ότι η Ν.Δ. αδυνατεί να κατανοήσει ότι τα ΑΕΙ είναι προπύργια της αριστερής οπισθοδρόμησης της χώρας.
Κι εδώ μπαίνει ένα συνολικότερο ζήτημα για τη Νέα Δημοκρατία.
Αν αυτό το κόμμα με αρχηγό τον δυτικόφρονα κ. Κώστα Καραμανλή μάς οδήγησε στο 2009, πού θα μάς οδηγήσει αύριο υπό τον βαλκάνιο στις αντιλήψεις κ. Αντώνη Σαμαρά;
Οι μεταρρυθμίσεις χτίζονται σιγά σιγά και οι ευεργετικές επιπτώσεις τους -αν και καθολικές- αργούν να φανούν.
Η οπισθοδρόμηση πάλι μπορεί να γίνει ταχύτατα και οι ευεργεσίες προς κάποιους πληρώνονται άμεσα.
Ετσι και ο καπετάνιος του αντάρτικου κ. Γιάννης Μυλόπουλος διορίστηκε από τον κ. Μπαμπινιώτη αναμορφωτής του νόμου που λυσσαλέα πολεμούσε.
Και σ’ ανώτερα...

Πηγή: Καθημερινή