Το γεγονός έφθασε μέχρις εμένα διαστρεβλωμένο εξαιτίας της διάδοσής του από στόμα σε στόμα: «Τα ’μαθες;
Ο Χάρης Καστανίδης είπε ότι μίλησε με τον Θεό» άκουσα έναν φίλο να λέει σε κάποιον τρίτο.
Ομολογουμένως, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να υποτιμήσω τη σημασία μιας συνομιλίας μεταξύ του Χάρη και του Μεγαλοδύναμου: «Και λοιπόν; Δεν είναι ο μόνος», σκέφθηκα - αφού στην Ελλάδα ζω και εδώ οι συνομιλητές του Θεού είναι προστατευόμενο είδος.
Αποφάσισα, λοιπόν, να αναζητήσω το απομαγνητοφωνημένο κείμενο
της ομιλίας του Χάρη στην ιδρυτική εκδήλωση της «Ποιμενικής Συμφωνίας», ώστε να εξακριβώσω τι είπε και πώς ακριβώς το είπε.
Ψάχνοντας στο Διαδίκτυο για το κείμενο, διαπίστωσα ότι πουθενά δεν υπήρχε το πλήρες κείμενο. Πώς να το εξηγήσω;
Ηταν προφανές ότι το σχέδιο των σκοτεινών δυνάμεων εις βάρος του Χάρη, αλλά και των άλλων εκφραστών της «ψυχικής διάνοιας του ΠΑΣΟΚ» είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή! (Αλλωστε, την ύπαρξη του σχεδίου κατήγγειλε και ο Τζουμάκας, να θυμίσω...)
Ομως, στη μακραίωνη ιστορία των 40.000 ετών του Ελληνισμού επί του πλανήτη Γη (διότι προηγουμένως μεγαλουργούσαμε στον Σείριο - τα λέω αυτά για τους ανιστόρητους), οι σκοτεινές δυνάμεις ουδέποτε κατάφεραν την ολοκληρωτική νίκη κατά του λαού μας, όπως μπορεί να σας βεβαιώσει και ο Μίκης.
Εκρινα, επομένως, ότι ο ασφαλέστερος δρόμος για να με οδηγήσει στη γνώση των λόγων του Χάρη ήταν να αφουγκραστώ τον λαό μας.
Πήγα τότε σε ένα συγκεκριμένο σημείο των γραφείων της εφημερίδας, από το οποίο -ίσως κάποιοι θυμούνται- συνηθίζω να παρατηρώ τα πουλιά, για να μαθαίνω με τον τρόπο αυτόν τα νέα του Κιμ Γιονγκ Ιλ.
Κάρφωσα το βλέμμα στην κορυφογραμμή του Υμηττού και σταδιακά πέτυχα την τέλεια αυτοσυγκέντρωση.
Ο ήχος του πραγματικού κόσμου άρχισε να υποχωρεί, ώσπου έσβησε τελείως.
Τότε, στα αυτιά μου έφθασε η φωνή του λαϊκού ραψωδού, που υπό τους γλυκείς ήχους της λύρας αναμετέδιδε με την απαγγελία του το κείμενο της ομιλίας για όσους δεν είχαμε την τύχη να είμαστε εκεί:
«Κοιτούσα πολλές ώρες σιωπηλός», ξεκίνησε ο Χάρης, «έξω από το παράθυρο του σπιτιού μου και στο μυαλό μου στροβιλιζόταν ένα ερώτημα: Αν μπορώ να υπερβώ μια ολόκληρη ζωή δοσμένη στο κίνημα που ιδρύθηκε το 1974».
Στο σημείο αυτό, μακρά παύση των πέντε δευτερολέπτων - εκτός αν οφείλετο σε παροδική απώλεια μνήμης του λαϊκού ραψωδού. (Τι από τα δύο δεν ξέρω...) Συνέχισε ο Χάρης: «Είναι κι εκείνες οι στιγμές της μοναξιάς, οι οριακές στιγμές του ανθρώπου, στους εσωτερικούς του μονολόγους μέσα του και καμιά φορά μαζί με τον Θεό, που παίρνει τις αποφάσεις» κ.λπ.
Η αναφορά στον Θεό ήταν αρκούντως κρυπτική, ώστε να σηκώνει σκέψη, καθώς μάλιστα ο Χάρης μιλάει για «μονόλογο».
Ασφαλώς αποκλείεται η εκδοχή να εννοεί ότι ο μονόλογος του ανθρώπου γίνεται εις επήκοον του Θεού, διότι αυτό θα ήταν καθαρός πλεονασμός και δεν θα ταίριαζε με την τελειομανία της mot juste, που χαρακτηρίζει το λιτό ύφος του.
Λέγοντας ότι ο άνθρωπος μονολογεί μαζί με τον Θεό, να εννοεί μήπως ότι Θεός και άνθρωπος κάνουν ο καθένας τους, εκ παραλλήλου, τον δικό του μονόλογο;
Και αυτό αποκλείεται, διότι θα σήμαινε ότι ο Θεός είναι πολιτικός, αφού ως γνωστόν στους παράλληλους μονολόγους διαπρέπουν οι πολιτικοί στις μεταξύ τους συζητήσεις.
Τελικά, τι εννοεί;
Μίλησε ο Χάρης με τον Θεό και αρκείται σε έναν υπαινιγμό ή δεν μίλησε καθόλου;
Τείνω μάλλον στη δεύτερη εκδοχή.
Διότι αυτές τις ημέρες ο Θεός πρέπει να έχει πολύ μεγάλη ζήτηση.
Από τον Παπουτσή και τον Μαρκόπουλο ώς την Κουντουρά και τον Καμμένο, ουρά ολόκληρη πρέπει να σχηματίζουν οι θεοσεβούμενοι επίδοξοι σωτήρες που θα ήθελαν τη συμβουλή του!
Δεν θα εξέπληττε αν έχει κλείσει το κινητό του...
Μένω, πάντως, με μια απορία.
Εκείνη τη νύχτα που συσκέφθηκαν στο Καστρί οι περί τον Γιώργο φωστήρες και αποφάσισαν να ζητήσει δημοψήφισμα, ο Χάρης είχε μιλήσει προηγουμένως με τον Θεό ή θεώρησε ότι η παρουσία του Πετσάλνικου στη σύσκεψη αρκούσε;
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου