Με κλειστά μάτια και ανοχή στη βία δεν θα αργήσει η ώρα που θα ξαναδηλώσουμε…συγκλονισμένοι!

Έχουμε τρελαθεί τελείως ή βλέπουμε τις συνεχείς εκδηλώσεις βίας περίπου ως αντίδωρο σε όσα μας ενοχλούν;
Έχουμε, τελικά, πάρει διαζύγιο από την αυστηρή – αυστηρότατη τήρηση της νομιμότητας και της τάξης; Ή το «μικρό» πολιτικό προσωπικό, όπως δεν μπορεί σε τόσα και τόσα, δεν μπορεί ούτε σε αυτόν το τομέα να αντιμετωπίσει την κατάσταση;
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στα έκτροπα που συνέβησαν εις βάρος
 του Γιώργου Νταλάρα, συμμετείχαν τα άκρα.
Με κοινά συνθήματα! Με κοινά γκράφιτι!
Κι είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι ειδικά στις σελίδες του διαδικτύου και στο …κανάλι της δεκάρας, γράφτηκαν και ακούστηκαν σχόλια όχι βάσει του θλιβερού συμβάντος, αλλά βάσει όσων είχε πει ο τραγουδιστής σε συνέντευξή του.
Δηλαδή, σε όποιον δεν αρέσει η γνώμη κάποιου, τον προπηλακίζει, τον κτυπά, τον προσβάλλει και ουδείς συγκινείται.
Ουδείς συλλαμβάνεται κι αν συλλαμβάνεται αντιμετωπίζεται περίπου…ως ήρωας!

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ ποιοι ήταν εκείνοι που πέταξαν γιαούρτια στον Νταλάρα.
Όπως δεν μάθαμε ποιοι κτύπησαν τον Κωστή Χατζηδάκη.
Όπως δεν μάθαμε ποιοι προπηλάκισαν τον Ανδρέα Λοβέρδο σε παρουσίαση βιβλίου στο Χαλάνδρι.
Όπως δεν μάθαμε ποιοι έκαναν «καλοκαιρινά» τα ΚΑΠΗ της Αργυρούπολης για να …μαλώσουν τον Γιώργο Πεταλωτή.
Όπως δεν μάθαμε ποιοι έκαναν λίμπα τις παρελάσεις της 28^ης Οκτωβρίου.
 Όπως δεν μάθαμε ποιοι την «έπεσαν» στους βουλευτές στη Ρόδο, οι οποίοι μάλιστα ΔΕΝ είχαν ψηφίσει το Μνημόνιο.
Ποιοι την «έπεσαν» στον Σημίτη έξω από το σπίτι του, ποιοι γιαούρτωσαν τον Πάγκαλο στα Καλύβια.
Ποιοι προπηλάκισαν τον Νικολόπουλο στην Πάτρα, τον Απόστολο Κακλαμάνη στην Αθήνα, στον Σιούφα στην Πάρο.
Ποιοι άδειασαν τα ζαρβατικά τους στο κεφάλι του Σκανδαλίδη στην Πάτρα.
Ποιοι μπουγέλωσαν τον Αθανασιάδη στο Κολωνάκι.
Ποιοι προπηλάκισαν τον Τζουμάκα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Ποιοι ήταν εκείνοι που γέμισαν μπογιές το σπίτι του Διαμαντίδη στον Κορυδαλλό και τον προπηλάκισαν.
Ποιοι υπάλληλοι (!!!) του υπουργείου Παιδείας έβριζαν χυδαία την Διαμαντοπούλου στην εκδήλωση απονομής βραβείων για την αριστεία και την καινοτομία στην Παιδεία.
Δεν μάθαμε ποιοι επιτέθηκαν στον Καμίνη αλλά και σε τόσους άλλους.
Δεν μάθαμε ποιοι κτύπησαν τον δημοσιογράφο Τάσο Τέλογλου.
Όπως δεν μάθαμε ποια ανθρωποειδή έβαλαν φωτιά στην Μαρφίν και κάηκαν ζωντανοί τρεις άνθρωποι!

Δυστυχώς, αυτού του είδους η παρανομία έχει νομιμοποιηθεί επειδή έχουμε «λίγους» πολιτικούς και ανύπαρκτο Κράτος, όπου οι μηχανισμοί του είναι απολύτως εξαρτημένοι από κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις.
Η βία γίνεται ένα τέρας που αναζητά ενόχους για να «τιμωρήσει».
Κι είναι τραγικό ότι έχει πάψει να ενοχλεί μεγάλα τμήματα της κοινωνίας τα οποία την αιτιολογούν ως … «δίκαιη οργή»!
Είναι τραγικό ότι ουδείς αναλύει τα δεδομένα, ουδείς επιχειρεί κάτι εναντίον της.
Κι όταν θρηνήσουμε και πάλι θύματα, όταν ξαναδούμε μπροστά μας πτώματα –όπως στη Μαρφίν- πολιτικοί και κοινωνία θα ξαναδηλώσουν συγκλονισμένοι!