Ο νόμος Διαμαντοπούλου για την παιδεία, πλέον της χρησιμότητάς του, αποτελεί και την κορωνίδα της συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, πλην εκείνων της Αριστεράς που επιθυμεί την παιδεία εκκολαπτήριο μελλοντικών της ψηφοφόρων και στηρίζει το καθηγητικό κατεστημένο της μη αξιολόγησης.
Ψηφίστηκε με πρωτοφανή κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να μπορέσουν επιτέλους τα πανεπιστήμια του τόπου να καταστούν χρήσιμα για τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Κι έρχεται τώρα, ένας εξωκοινοβουλευτικός υπουργός, κατά τα άλλα άνθρωπος της παιδείας και του πνεύματος να τον
καταργήσει χαϊδεύοντας τα ώτα των συναδέλφων του και της ανομίας που επιχειρούν να επιβάλλουν μαζί με περιθωριακές ομάδες.
Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης παραδίδει μαθήματα ανυπακοής στους νόμους και τηρεί ευλαβικά το ρητό περί του δασκάλου που δίδασκε μα νόμους δεν εκράτει.
«Αν εφαρμοζόταν ο νόμος θα είχαμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις», είπε το τεράστιο αυτό πνεύμα!
Δηλαδή, ουσιαστικά είπε ότι ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται α λα καρτ!
Φυσικά, βρήκε συμπαραστάτες τους πρυτάνεις, εκείνους δηλαδή που «μποϊκοτάρουν» την εφαρμογή του νόμου!
Η κατάλυση του κράτους –στην ουσία περί αυτού πρόκειται – από έναν υπουργό της κυβέρνησης, αποτελεί πρωτοφανή ενέργεια κατάλυσης της δημοκρατίας.
Η αντίδραση τόσο της κυβέρνησης όσο και των κομμάτων που ψήφισαν τον νόμο ήταν ένα «ευγενικό» άδειασμα του Γιώργου Μπαμπινιώτη.
Ο οποίος ωστόσο επιμένει και απειλεί με παραίτηση!
Ε, ας παραιτηθεί να τελειώνουμε.
Η κοινωνία απηύδησε πλέον με παρόμοια καμώματα και πολιτικαντισμούς από ανθρώπους που υποτίθεται διδάσκουν την ευνομία.
Η κοινωνία απηύδησε πλέον από τον συντεχνιακό παραλογισμό, μέρος του οποίου και μάλιστα σε υψηλότατη βαθμίδα αποτελεί ο Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Ο οποίος αν έγραφε κάποιο ακόμη λεξικό, θα προσέφερε μεγαλύτερες υπηρεσίες στην παιδεία απ’ ότι ως υπουργός ή ιθύνων νους του πανάκριβου Αρσακείου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου