«Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως.
Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κοιτούσαμε.
Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη.
Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη.
Να τι πρέπει να τους κάνομε!
Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους
Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους
την πάρουμε.
Να την γκρεμίσουμε και να την ξεσχίσουμε και να πλύνουμε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο.
Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε.
Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας».
Μ’ αυτά τα λόγια, ο Απόστολος Σάντας, είχε εξιστορήσει στον Ηλία Πετρόπουλο, το εγχείρημα – ηρωισμό που διέπραξε.
Την υποστολή της σβάστικας από την Ακρόπολη, στην περίοδο της κατοχής.
O άνθρωπος που μαζί με τον Μανώλη Γλέζο κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, θα τιμηθεί σήμερα από τον ελληνικό λαό, στον δρόμο προς την τελευταία του κατοικία. Η γαλανόλευκη, θα κυματίζει μεσίστια σήμερα σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ από τις 11.00 το πρωί η σορός του θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι του Αγίου Ελευθερίου στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών.
Και μια σημειολογική παρατήρηση. Ο Απόστολος Σάντας, άφησε την τελευταία του πνοή, την ημέρα που συμπληρωνόντουσαν 70 χρόνια από την αποκαθήλωση της σβάστικας στην Ακρόπολη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου