Πώς ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να γίνει ο σύγχρονος επαναστάτης!

Γράφει

η Νεκταρία Ελευθερία Αγγελάκη*

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα δυο κόμματα εξουσίας, ήταν από την ίδρυσή τους κόμματα «μιας χρήσεως». Κόμματα αρχηγικά, δημιουργημένα για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της μεταπολίτευσης.

Η Νέα Δημοκρατία, ήταν το κόμμα που χρειαζόταν μεν η Ελλάδα, αλλά περισσότερο το χρειαζόταν ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να ασκήσει την πολιτική που απαιτούσε ο τόπος.

Δημιουργήθηκε από την καταλυτική προσωπικότητα του, η οποία υπερέβαινε αρχές και επεξεργασμένα θεωρητικά θεμέλια της πολιτικής.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, επιχείρησε

 να δημιουργήσει μια κοινωνία αξιοκρατίας και ηθικής δημιουργίας, αλλά έστρεψε περισσότερο το βλέμμα του στην μελλοντική ευμάρεια της Ελλάδας, μέσω της συμμετοχής της στις ευρωπαϊκές κοινότητες.

Όταν δε μετοίκησε στην Προεδρία της Δημοκρατίας, το κόμμα που ίδρυσε, στερήθηκε την μεγαλοπρεπή λάμψη του, πολλές φορές έγινε ακόμη και ασπόνδυλο, χωρίς ανθρωπολογικές αρχές ή ακόμη και τον εντοπισμό των ιθαγενών ιδιαιτεροτήτων.

Γι’ αυτούς τους λόγους, ακόμη κι όταν εκλήθη στην εξουσία, παρέμενε κόμμα των εκάστοτε αρχηγών..

Το ΠαΣοΚ, ήταν το κομματικό όχημα που εξυπηρετούσε τη δίψα του Ανδρέα Παπανδρέου για την εξουσία. Η πολιτική του αποσκοπούσε στην εκμαύλιση των μαζών και δημιούργησε την περίφημη τεχνητή καταναλωτική ευμάρεια, την δημαγωγική κολακεία και την απόλυτη κατεδάφιση κάθε έννοιας δικαίου και αξιοκρατίας.

Το ΠαΣοΚ, δεν ήταν κόμμα, ούτε καν κίνημα. Ήταν ένα σύμπτωμα που βόλεψε τον ιδρυτή του και μέρος της εκμαυλισμένης από τον λαϊκισμό κοινωνίας.

Τώρα, όμως, που ξημερώνει η μεταπολιτευτική περίοδος εν μέσω τριγμών για το πολιτικό σύστημα, απαιτούνται οι μηχανισμοί που θα οδηγήσουν την Ελλάδα στη συνάντηση του μέλλοντός της.

Απαιτούνται κόμματα που θα διαφοροποιηθούν από το παλιό ή από εκείνο που οι πολίτες χαρακτηρίζουν «σάπιο».

Απαιτούνται ριζοσπαστικές ενέργειες, καταλυτικές για την Ελλάδα.

Απαιτούνται επαναστάσεις.

Κι αν σε προηγούμενο άρθρο μας, αναφέραμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο νέος επαναστάτης, αυτό ακριβώς εννοούμε.

Ότι έχει την μοναδική,  ευκαιρία, για να αναδειχθεί ιστορικός ηγέτης.

Οι επαναστάσεις στον καιρό μας, δεν μπορούν να γίνουν με γιαταγάνια και καριοφίλια.

Ούτε καν με οπλοπολυβόλα.

Μπορούν, όμως να γίνουν με πράξεις.

Με την επανίδρυση, ας πούμε, της Νέας Δημοκρατίας και της παράταξης.

Με ανθρωπολογική προσέγγιση του κοινωνικού άξονα συνοχής.

Με ξεκάθαρες αρχές και θέσεις.

Με την επανίδρυση του πολιτικού συστήματος.

* Η Νεκταρία Ελευθερία Αγγελάκη είναι δικηγόρος στη Θεσσαλονίκη