Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει νοήμων Έλληνας που να μην αντιλαμβάνεται ότι το επόμενο δεκαήμερο θα είναι το πλέον καθοριστικό για την πορεία του τόπου, αφού οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας μπαίνουν στην τελική τους φάση.
Οι απαιτήσεις τους, εκδηλώνονται με έντονη εμμονή και κατά τρόπο επιθετικό, τόσο από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όσο και από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών.
Το βέβαιο είναι ότι οι Έλληνες βρίσκονται σε δεινή θέση.
Μια θέση που τους έφεραν
οι παλινωδίες της κυβέρνησης Παπανδρέου και η μη τήρηση των υποσχεμένων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι εδώ και δυο χρόνια, άλλα συμφωνούσαμε με τους δανειστές και άλλα κάναμε. Για να ακριβολογούμε δεν κάναμε απολύτως τίποτα.
Ούτε μειώσαμε το δημόσιο και τις δαπάνες του, ούτε αποκρατικοποιήσαμε τίποτα, ούτε ανοίξαμε επαγγέλματα.
Τώρα εισπράττουμε την δυσπιστία και σε πολλές περιπτώσεις την απαξίωση εξ αιτίας της αφερεγγυότητάς μας.
Από την άλλη πλευρά, οι απαιτήσεις των δανειστών μας, δεν δείχνουν επαρκώς αιτιολογημένες, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που τεχνικά και οικονομικά είναι αστήρικτες.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι όταν τους ετέθησαν στοιχεία και επιχειρήματα πως οι απαιτήσεις τους είναι σε λάθος κατεύθυνση, δεν είχαν επιχειρήματα για να αντιτάξουν, πλέον εκείνου της αφερεγγυότητάς μας.
Τώρα, θα είμαστε ευχαριστημένοι αν σώσουμε ότι σώζεται.
Αρκεί, όμως;
Πολύ περισσότερο όταν η ελληνική κοινωνία και δη ο ιδιωτικός τομέας και εκατομμύρια άνεργοι ή ημιεργαζόμενοι έχουν γίνει θύματα των εγχώριων πολιτικών και εμμονών υπέρ της διατήρησης του δημοσίου;
Το ΠαΣοΚ στηρίχτηκε στο δημόσιο, το ίδιο και η…φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία, ενώ η Αριστερά (τόσο η σταλινική όσο και η παλιμπαιδίζουσα), για το δημόσιο και το Κράτος κόπτονται.
Οι πολιτικοί μας και οι πολιτικές τους (όλοι μηδενός εξαιρουμένου)διέλυσαν μια κοινωνία γιατί δεν θέλησαν να μειώσουν το Κράτος.
Θα είχαμε σήμερα ένα εκατομμύριο επίσημους ανέργους αν είχαν απομακρύνει από το δημόσιο 150.000 κι είχαν κλείσει ή πουλήσει παρασιτικούς Οργανισμούς;
Θα υπήρχε λόγος να μειωθούν οριζόντια και άδικα μισθοί και συντάξεις;
Θα υπήρχε λόγος να επιβληθεί υπέρογκη και εν πολλοίς άδικη φορολογία;
Θα υπήρχε λόγος να είμαστε γονατισμένοι μπροστά στον Τόμσεν και τα σχολιαρόπαιδα που τον περιστοιχίζουν;
Με μόνο αυτή την κίνηση, των απολύσεων καιτης συρρίκνωσης του δημοσίου, η χώρα δεν θα έμπαινε σε πρωτογενή πλεονάσματα, άρα δεν θα υπήρχε ούτε ΔΝΤ, ούτε όλα όσα ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν;
Το κακό είναι ότι ούτε τώρα το αντιλαμβάνονται, ή δεν θέλουν να το αντιληφθούν.
Τώρα, όμως, σε λίγο καιρό, θα λάβουν τις απαντήσεις τους….
Άπαντες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου