ο Στέφανος Κασιμάτης
«Τα χρέη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., ύψους 230 εκατομμυρίων ευρώ, δεν θα μείνουν απλήρωτα προς τις τράπεζες και δεν θα επιβαρύνουν τους πολίτες».
Το είπε, την περασμένη Κυριακή από την τηλεόραση, ο γενικός διευθυντής της Ν.Δ. Θανάσης Σκορδάς.
Οι αφελείς -και όσοι πιστεύουν ακόμη στη νεράιδα που θα εμφανισθεί από το πουθενά για να
εκπληρώσει τις τρεις μεγαλύτερες επιθυμίες σου, αλλά και οι άλλοι που ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί ότι το πιο κλειστό και προστατευμένο από το κράτος επάγγελμα είναι του κομματικού στελέχους- δεν πρόλαβαν να χαρούν.
Διότι αμέσως πρόσθεσε ότι «με τη νέα ρύθμιση, το 40-50% της κρατικής επιχορήγησης θα κατευθύνεται απευθείας στην αποπληρωμή των χρεών».
Εφόσον ο γενικός διευθυντής της Ν.Δ. αντιλαμβάνεται το νόημα της κάθε λέξης που χρησιμοποίησε με τον ίδιο τρόπο όπως και όσοι άλλοι ανήκουμε στη γλωσσική κοινότητα της ελληνικής, τότε οφείλει να αναγνωρίσει ότι, με τη συγκεκριμένη δήλωσή του, έχει εκστομίσει μια αξιοσημείωτη μπούρδα. Διότι η επιχορήγηση των κομμάτων περιλαμβάνεται στον προϋπολογισμό του κράτους, τα έσοδα του οποίου προέρχονται από τη φορολόγηση των πολιτών.
Επομένως, είτε οι πολίτες τα δώσουν μέσω του κράτους στα κόμματα, για να τα ξοδέψουν εκείνα όπως νομίζουν, είτε τα δώσουν στις τράπεζες για την αποπληρωμή των κομματικών δανείων, είναι ένα και το αυτό.
Από τη ρύθμιση την οποία υπερηφάνως επικαλείται ο Θ. Σκορδάς, η μόνη διαφορά για τους πολίτες θα είναι ότι θα γνωρίζουν πλέον ότι τουλάχιστον δεν χρηματοδοτούν απευθείας την ασωτία των κομμάτων, αλλά πληρώνουν το τίμημά της στις τράπεζες. (Αν αυτό συνιστά ουσιώδη διαφορά...) Οπως οι Ευρωπαίοι, αν θέλετε, οι οποίοι θα πληρώσουν τους ομολογιούχους για λογαριασμό μας, δηλαδή θα πληρώσουν τα χρέη μας, αντί να τα δώσουν σε εμάς για να συνεχίσουμε να τα ξοδεύουμε σε ένα σπάταλο κοινωνικό κράτος, το οποίο δεν μπορούμε να συντηρήσουμε με ίδιους πόρους.
Ολα αυτά παραπάνω είναι ξεκάθαρα πράγματα.
Δεν είναι δυνατόν κοτζάμ γενικός διευθυντής της Ν.Δ. να μην τα γνωρίζει ήδη.
Ούτε μπορώ να δεχθώ ότι ένας άνθρωπος με τη δική του υπεύθυνη θέση μετέρχεται κουτοπονηριές τέτοιου ταπεινού επιπέδου.
Αρα μήπως εννοεί κάτι άλλο;
Μήπως, δηλαδή, όταν λέει ότι η αποπληρωμή «δεν θα επιβαρύνει τους πολίτες» εννοεί τους πολίτες που δεν πληρώνουν φόρους;
Προφανώς, κάτι τέτοιο θα εννοεί. Θα είχε κατά νου, υποθέτω, τίποτε εκπροσώπους του δικηγορικού επαγγέλματος, που έχοντας περάσει πια τα εξήντα, λικνίζονται με το νάζι της μπεμπέκας και δηλώνουν εισόδημα μόλις 12.000 ευρώ.
Υπό την προϋπόθεση αυτή, ναι, έχει δίκιο: Οσοι δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος δεν πρόκειται να επιβαρυνθούν με την αποπληρωμή των κομματικών χρεών και, άρα, κρινόμενη με τους αυστηρούς κανόνες της λογικής η πρότασή του είναι απολύτως αληθής.
Εύγε κύριε Σκορδά!
Ασφαλώς, δεν είναι και πολύ ευχάριστο να διαπιστώνει κανείς ότι ο Θ. Σκορδάς απευθύνεται στους πονηρούς που δεν πληρώνουν φόρους.
Οπωσδήποτε, όμως, θα ήταν πολύ λιγότερο ευχάριστο, αν ο γενικός διευθυντής της Ν.Δ. απευθυνόταν σε όσους μεταμφιέζουν την πονηριά τους σε ηλιθιότητα: εκείνους, δηλαδή, που αρνούνται την πραγματικότητα, κρυπτόμενοι πίσω από την αυθαίρετη πεποίθηση ότι δεν υπάρχει λόγος, ώστε οι δαπάνες του κράτους να συνδέονται με τα έσοδά του, αλλά μπορούν να χρηματοδοτούνται από τον αέναο δανεισμό κεφαλαίων, τα οποία επενδύουν σε ελληνικά ομόλογα λ.χ. τα συνταξιοδοτικά ταμεία των νοσοκόμων της Μασαχουσέτης ή των δημοσίων υπαλλήλων της Γερμανίας.
Και μάλιστα, από μια ιδιότυπη μορφή δανεισμού που δεν συνεπάγεται απαραιτήτως το εύλογο κέρδος του δανειστή - σε ορισμένες περιπτώσεις, δε, ούτε καν την επιστροφή των δανεικών στο ακέραιο!
Αυτή την ιδιότυπη αντίληψη περί χρηματοπιστωτικών ηθών (που συνοψίζεται με τη φράση «τα δικά μου, δικά μου και τα δικά σου, δικά μου») πρεσβεύει λ.χ. η κουτσαβάκικη Αριστερά του Αλέξη Τσίπρα.
Δεν πληρώνουμε, λένε, ας χρεοκοπήσουμε.
Θα πάρουμε τα λεφτά από τους πλούσιους και θα τη βγάλουμε.
Εστω· και μετά τι;
Μετά, τρέχα γύρευε... Σοσιαλισμός εκ των ενόντων και απομόνωση τύπου Ιράν ή Βενεζουέλας, χωρίς πετρέλαια όμως. Κούβα του Αιγαίου. Rogue state, εκτός από failed.
Η άρνηση της ηθικής του καπιταλισμού, την οποία η κουτσαβάκικη Αριστερά προβάλλει ως ανώτερη ηθική, εκφράζεται από την προ ημερών σουρεαλιστική δήλωση του ηγέτη της:
«Παρέδωσαν τη χώρα υπόδουλη στους δανειστές», τσίριζε ή, αν προτιμάτε, σύριζε.
Δηλαδή, οι εταίροι μας στην Ευρωζώνη πληρώνουν με δικά τους λεφτά τα δικά μας χρωστούμενα -βεβαίως με όρους που αποσκοπούν στον εξορθολογισμό της οικονομικής λειτουργίας του κράτους μας, ώστε κάποτε να τα πάρουν πίσω - και αυτό λέγεται «υποδούλωση», διότι αντιπαραβάλλεται με την ελευθερία της απόλυτης εξαθλίωσης!
Υπ’ αυτή την έννοια της υποδούλωσης, τι ακριβώς είναι ο δανειστής;
Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ ο δανειστής είναι ένας τύπος, με τον οποίον εσύ δεν θέλεις την παραμικρή σχέση, όμως εκείνος ένα βράδυ σού τη στήνει έξω από το σπίτι σου και, με το ζόρι και τις απειλές, σου χώνει ένα μάτσο λεφτά στην τσέπη και φεύγει.
Οι δανειστές των κρατών, δηλαδή, είναι χειρότεροι και από αυτούς τους μαφιόζους της Θεσσαλονίκης, που απασχόλησαν την ειδησεογραφία προ εβδομάδων!
Τουλάχιστον εκείνους τους εκλιπαρούσαν όσοι προσέφευγαν στις «εξυπηρετήσεις» τους -χρησιμοποιούσαν ως και πολιτικό μέσον.
Πάντως, αν οι δύο περιπτώσεις είναι ανάλογες, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τουλάχιστον ότι το ψεματάκι του Θ. Σκορδά είναι μικρομεσαίας κατηγορίας.
Το λέει με τη λογική του «ας τη σκαπουλάρουμε τώρα από τη λαϊκή κατακραυγή και έπειτα βλέπουμε».
Του ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι δόλιο, γιατί αποβλέπει να παρασύρει τους Ελληνες στην ολέθρια επιλογή της υπερήφανης χρεοκοπίας, επειδή την θεωρεί προϋπόθεση για τον σοσιαλισμό.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου