Τι γίνεται με τους διαγραμμένους της Ν.Δ. Όλες οι κινήσεις.

Παρά την φημολογούμενη και προσδοκώμενη από πολλούς εξομάλυνση των σχέσεων της Συγγρού με τους διαγραμμένους βουλευτές και παρά την επιθυμία κάποιων εξ αυτών να επιστρέψουν στο «μαντρί», κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ορατό.

Τουλάχιστον για πολλούς εξ αυτών.

Πληροφορίες αναφέρουν , ότι μερικοί ήδη έχουν ρίξει γέφυρες προς την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, είτε μέσω δηλώσεων συναισθηματικής φύσεως είτε μέσω κομματικών στελεχών που βρίσκονται κοντά στην ηγεσία του κόμματος.

Όμως, την επιστροφή τους καθιστούν

 σχεδόν αδύνατη δυο παράγοντες:

1. Ο Αντώνης Σαμαράς, δεν δείχνει διατεθειμένος να ενδώσει σε πιέσεις, γνωρίζοντας επιπροσθέτως ότι μια πιθανή τους επιστροφή θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στην κοινοβουλευτική ομάδα και, κυρίως, θα επιφέρει πλήγμα στην αξιοπιστία του.
2. Οι βουλευτές που στάθηκαν «στρατιώτες» στην κομματική πειθαρχία, ασκούν έντονες πιέσεις για τη μη επιστροφή των διαγραμμένων. Ισχυρίζονται –και δικαίως- ότι εκείνοι ανέλαβαν προσωπικό πολιτικό κόστος και η πιθανή επιστροφή των διαγραμμένων στις εκλογικές λίστες θα τους φέρει σε μειονεκτική θέση απέναντί τους. Κι αυτό, επειδή όσοι καταψήφισαν το δεύτερο Μνημόνιο θα προβάλλουν την ψήφο τους, δείχνοντας πατριώτες και κοινωνικά ευαίσθητοι, ενώ οι ίδιοι θα φαίνονται οι ανάλγητοι και οι προδότες!

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Νέα Δημοκρατία προσανατολίζεται στο να δοθεί μια τελευταία ευκαιρία στους διαγραφέντες.

Διαρρέεται, λοιπόν, προς την πλευρά τους ένας όρος:

Όποιος προσχωρήσει στη γραμμή της υπευθυνότητας και ψηφίσει τους δυο εφαρμοστικούς νόμους στη Βουλή, θα είναι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές.

Όμως, οι δυο εφαρμοστικοί νόμοι περιλαμβάνουν τις περικοπές στις συντάξεις και μια σειρά μειώσεις δαπανών, που αρνήθηκαν να ψηφίσουν οι διαγραφέντες.

Πως θα τους ψηφίσουν τώρα χωρίς να φανούν ανακόλουθοι στην κοινωνία και στην εκλογική τους πελατεία;

Πάντως, στη Νέα Δημοκρατία σκέπτονται και ένα ακόμη δεδομένο, το οποίο είναι εις βάρος των διαγραμμένων.

Ότι όλοι αυτοί είναι μια ετερόκλητη ομάδα – με την ευρύτερη έννοια ακόμη και ιδεολογικά – άρα είναι δύσκολο να προχωρήσουν σε ένα ενιαίο μέτωπο απέναντί της.

Επιπλέον, διαρρέεται και κάτι ακόμη.

Ότι κάποιες περιπτώσεις θα κριθούν μεμονωμένα.

Αναφέρονται, μάλιστα περιπτώσεις 8 βουλευτών: Των Μαργαρίτη Τζήμα, Τάσου Καρυπίδη, Κώστα Γκιουλέκα, Ελίζας Βόζεμπεργκ, Θεόφιλου Λεονταρίδη, Μαρίας Κόλλια –Τσαρουχά, Γιώργου Καρασμάνη και Μίκας Ιατρίδη.

Η περίπτωση του Μανώλη Κεφαλογιάννη είναι διφορούμενη.

Από τη μια ο ίδιος έριξε γέφυρες στη Συγγρού ισχυριζόμενος ότι η Νέα Δημοκρατία είναι το σπίτι του, από την άλλη όμως υπάρχουν εντονότατες αντιδράσεις για το ενδεχόμενο επιστροφής του, αφού ο ίδιος ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος που δεν ψήφησε καν (!!) ενώ πριν τη ψηφοφορία δέχθηκε εντονότατες πιέσεις για να αναθεωρήσει τη στάση του, ακόμη και από τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή!

Πάντως, τις πιο σημαντικές αντιδράσεις συναντούν οι περιπτώσεις του Κώστα Μαρκόπουλου και του Χρήστου Ζώη.

Κι αυτό επειδή έχουν προχωρήσει σε δημόσιες τοποθετήσεις εναντίον του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας (βλέπε και προηγούμενη ανάρτηση) και δείχνουν να επενδύουν προσωπικά στην αρνητική τους ψήφο.

«Τελειωμένη» υπόθεση, χαρακτηρίζεται και η περίπτωση του Πάνου Καμμένου.

Οι δεσμοί δείχνουν να είναι κομμένοι, πολύ περισσότερο αφού ο βουλευτής έχει δείξει αντιδεοντολογική συμπεριφορά, είτε με τις δηλώσεις του, είτε με τις πράξεις του για προσηλυτισμό στελεχών από τις τοπικές και νομαρχιακές επιτροπές της Νέας Δημοκρατίας.

Πάντως, όσοι γνωρίζουν εκ βάθους το ζήτημα, ισχυρίζονται ότι οι επόμενες δέκα ημέρες θα είναι καθοριστικές για την έκβαση της υπόθεσης.

Με σημείο αιχμής τους εφαρμοστικούς νόμους που θα φτάσουν στη Βουλή.