Το γιατί είναι αντικείμενο μεγάλης συζήτησης.
Μπορεί ως αιτία να θεωρηθεί η ιδεολογική «ρηχότητα» της αποκαλούμενης κεντροδεξιάς, ειδικά τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, όπου ο Καραμανλής (κυρίως) δεν πολυασχολήθηκε με το ζήτημα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η κεντροδεξιά απέκτησε επίσημη ιδεολογία, μόλις
το 1979.
Κι αυτή, μάλλον, θολή.
Μπορεί να θεωρηθεί ως αιτία και η χούντα, που για κάποιους περίεργους προπαγανδιστικούς λόγους συνδέθηκε με την δεξιά, ενώ οι εμπνευστές και εκφραστές της ήταν περισσότερο εθνικοσοσιαλιστές παρά οτιδήποτε άλλο.
Περιέργως δε, μονοπωλήθηκε ο αντιχουντικός αγώνας από την Αριστερά, όταν στις φυλακές έκαναν παρέα στα βστελέχη της σχεδόν όλοι οι αστοί πολιτικοί.
Μπορεί να θεωρηθεί ως αιτία και η επίπονη, χρόνια νκαι άκρως επιτυχής επιχείρηση της Αριστεράς να «βγάλει» και να αναδείξει τα στελέχη της σε επιφανείς θέσεις των μέσων ενημέρωσης που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Όποια και να είναι η αιτία, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Η Αριστερά έχει μια απίστευτη ασυλία λόγων και έργων.
Και, κατά το δοκούν, χρησιμοποιεί διαφορετικές γλώσσες.
Παρά δε την παγκόσμια κατάρρευσή της, στην Ελλάδα συμπεριφέρεται ως κυβερνήτης του τόπου και μάλιστα με πρωτοφανή θρασύτητα, τις περισσότερες μάλιστα φορές συσκοτίζει τα πραγματικά προβλήματα.
Η ορθόδοξη Αριστερά, αμφισβητεί ευθέως ακόμη και το Σύνταγμα του τόπου, η λεγόμενη Ανανεωτική καταθέτει προτάσεις παιδικής χαράς (όρα καύσιμα από Βενεζουέλα, προσλήψεις 100.000 ατόμων για την αντιμετώπιση της κρίσης ή τριετές πάγωμα καταβολής των δανείων κλπ), ενώ η προσφάτως προκύψασα Δημοκρατική, επιχειρεί να γίνει ΠαΣοΚ στη θέση του ΠαΣοΚ, με μετεγγραφές καιροσκόπων, λες κι ο Κουβέλης γενήθηκε με παρθενογέννεση.
Για την Αριστερά, υπάρχουν πάντα δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Φαντάζεστε τι θα είχε συμβεί αν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠαΣοΚ κραύγαζε από το βήμα της Βουλής «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», όπως έκανε προχθές ο βουλευτής του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, την ώρα που τα καλόπαιδα έκαιγαν την Αθήνα και η Παπαρήγα μιλούσε για προβοκάτορες;
Είδατε κανέναν «ευαίσθητο» να καταγγείλει το παραμικρό;
Είδατε κάποιον εκ των σχολιαστών των καναλιών (οι περισσότεροι παιδιά της σχολής του Περισσού) να αναφέρει κουβέντα;
Ακούμε το γνωστό παραμύθι της Αριστεράς για τις αλήθεις που δεν λένε οι άλλοι πολιτικοί, εννοώντας ότι τις εκφράζει η ίδια.
Κι όμως, προχθές στη Βουλή, όταν ο πρωθυπουργός, οι πολιτικοί αρχηγοί και πολλοί βουλευτές περιέγραψαν γλαφυρότατα για το τι σημαίνει χρεοκοπία, αναφέροντας όσα θα συμβούν (πολιορκία τραπεζών για να αποσύρουν οι καταθέτες τα λεφτά τους, άδεια ράφια, έλλειψη καυσίμων και πλιάτσικο στα μαγαζιά), η Αριστερά τους έψεξε επειδή... «τρομοκρατούν τον λαό»!
Η Αριστερά, είναι ηλίου φαεινότερο ότι έχει προβλήματα με την πραγματικότητα.
Εξ ου και οι ουτοπίες της για την κατά την άποψή της λαϊκή κυριαρχία με τον…πλούτο στα χέρια του λαού και τις …φόλες στα αφεντικά.
Εξ ου και η χρόνια επιχείρησή της για ποινικοποίηση του κέρδους!
Ανεξαρτήτως αν είχε και έχει δικές της επιχειρήσεις που λειτουργούν με όλους τους κανόνες της αγοράς.
Επιπλέον, η Αριστερά, επί χρόνια πιπιλάει την ίδια καραμέλα σχετικά με τους τριακόσιους- πεντακόσιους που κάνουν κάθε λίγο και λογάκι την Αθήνα "πυροτέχνημα" και «δεν τους πιάνουν». Τ
ην καραμέλα των προβοκατόρων!
Μόνο η Αριστερά θα μπορούσε να σκεφθεί τέτοιο επιχείρημα και να εκφράζει τέτοια θεωρία.
Ότι βάζει, δηλαδή, η Αστυνομία αστυνομικούς για να καίνε και να δέρνονται, μόνο και μόνο για να της βγάλουν κακό όνομα!
Μόνο η Αριστερά θεωρεί όσους συλλαμβάνονται ως de jyre αθώους, πολλές φορές πριν καν ανακοινωθούν τα ονόματά τους.
Εσχάτως, με αφορμή το Μνημόνιο, η Αριστερά νόμισε ότι έχει την ευκαιρία να γκρεμίσει το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα και την μισητή της Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αγκάλιασε κάθε συντεχνία, κάθε βολεμένο, κάθε κοινωνικά απροσάρμοστο.
Κι άρχισε να φωνάζει για τους τοκογλύφους που μας δανείζουν.
Ασχέτως αν κανένας τοκογλύφος δεν δανείζει με 3,5 -5%, ο στόχος της ήταν και είναι ορατός.
Να απευθυνθεί στο θυμικό και όχι στη γνώση ή την λογική των Ελλήνων.
Μόνο που σε αυτή την περίπτωση, τοκογλύφοι πρέπει να είναι και όλοι οι Έλληνες αφού κι εκείνοι δάνειζαν από τα Συνταξιοδοτικά τουςΤαμεία το ελληνικό κράτος, ενώ είχαν κι άλλες επιλογές , όπως η κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Εκεί, όμως, είχε μικρότερο (προφανώς μη τοκογλυφικό) επιτόκιο.
Η Αριστερά, υποτιμά τη νοημοσύνη της κοινωνίας και με κάτι ακόμη.
Επιχειρεί να πείσει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι Τράπεζες κι όχι η χαμηλή παραγωγικότητα. Άλλωστε ουδέποτε είχε αγαθές σχέσεις με την παραγωγικότητα, αλλά είχε σχέσεις στοργής με την εργασία των ράθυμων ρυθμών άλλων εποχών σε χώρες της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης.
Και κάτι τελευταίο.
Η Αριστερά έχει αυτοπροσδιοριστεί ως η ..προοδευτική παράταξη.
Προφανώς εξ αυτού αντιτίθεται σε κάθε μεταρρύθμιση και αλλαγή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου