Από τους "λαπάδες" του Κούβελα,
στον Γεώργιο τον μεγαλοπρεπή
και τον Κεφαλογιάννη τον κληρονομικό!
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο αλήστου μνήμης Κούβελας χλεύαζε, ο δύσμοιρος, αν και υπουργός Πολιτισμού, τους ποιητές ως «λαπάδες».
Τώρα πια, δεν μπορούμε να έχουμε παράπονα από την κουλτούρα των πολιτικών μας.
Ο Καρατζαφέρης, ας πούμε, θυμήθηκε και τον Καβάφη, αλλά μας θύμισε και τους Μπιτλς.
Ο Κεφαλογιάννης, για να
εικονογραφήσει το πολιτικό σύστημα στο οποίο συμμετέχει εκ κληρονομικότητος, θυμήθηκε τον Δάντη και τους στίχους της «Θείας Κωμωδίας», για το «τσούρμο των τιποτένιων που τους αποστρέφεται ακόμα κι ο Θεός».
Ο Άδωνις, δεν μπορεί να λείπει από την παρέα, με τις συνεχείς του αναφορές στους αρχαίους τραγωδούς, που αφήνουν σύξυλους δημοσιογράφους, ακροατές. Αλλά και τον ίδιο τον πρόεδρό του.
Ευλογία Θεού για όλους μας η λογιοσύνη των πολιτικών μας.
Ο Θεός τους φωτίζει κι εκείνοι εισπράττοντας το θείο μήνυμα, είναι ηλίου φαεινότερο, ότι καταναλίσκουν ατέλειωτες ώρες στην αναζήτηση της ατάκας και σε πρόβες μπροστά στον καθρέφτη της σεμνότητας, για να μάθουν τα λόγια των μεγάλων ρόλων τους.
Είναι προφανές ότι έχουν και κοινό που τους θαυμάζει, όταν φυσικά δεν εκστασιάζεται.
Φυσικά, είναι και το ανεξήγητο που παίζει τον ρόλο του.
Όπως τα περιστέρια που δις κουτσούλησαν τον Γεώργιο τον μεγαλοπρεπή και τον έκαναν να νιώσει κάτι μεταξύ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και οιωνεί πρωθυπουργού…
στον Γεώργιο τον μεγαλοπρεπή
και τον Κεφαλογιάννη τον κληρονομικό!
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο αλήστου μνήμης Κούβελας χλεύαζε, ο δύσμοιρος, αν και υπουργός Πολιτισμού, τους ποιητές ως «λαπάδες».
Τώρα πια, δεν μπορούμε να έχουμε παράπονα από την κουλτούρα των πολιτικών μας.
Ο Καρατζαφέρης, ας πούμε, θυμήθηκε και τον Καβάφη, αλλά μας θύμισε και τους Μπιτλς.
Ο Κεφαλογιάννης, για να
εικονογραφήσει το πολιτικό σύστημα στο οποίο συμμετέχει εκ κληρονομικότητος, θυμήθηκε τον Δάντη και τους στίχους της «Θείας Κωμωδίας», για το «τσούρμο των τιποτένιων που τους αποστρέφεται ακόμα κι ο Θεός».
Ο Άδωνις, δεν μπορεί να λείπει από την παρέα, με τις συνεχείς του αναφορές στους αρχαίους τραγωδούς, που αφήνουν σύξυλους δημοσιογράφους, ακροατές. Αλλά και τον ίδιο τον πρόεδρό του.
Ευλογία Θεού για όλους μας η λογιοσύνη των πολιτικών μας.
Ο Θεός τους φωτίζει κι εκείνοι εισπράττοντας το θείο μήνυμα, είναι ηλίου φαεινότερο, ότι καταναλίσκουν ατέλειωτες ώρες στην αναζήτηση της ατάκας και σε πρόβες μπροστά στον καθρέφτη της σεμνότητας, για να μάθουν τα λόγια των μεγάλων ρόλων τους.
Είναι προφανές ότι έχουν και κοινό που τους θαυμάζει, όταν φυσικά δεν εκστασιάζεται.
Φυσικά, είναι και το ανεξήγητο που παίζει τον ρόλο του.
Όπως τα περιστέρια που δις κουτσούλησαν τον Γεώργιο τον μεγαλοπρεπή και τον έκαναν να νιώσει κάτι μεταξύ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και οιωνεί πρωθυπουργού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου