Η σύγχυση της κοινωνίας και ο ελαφρολαϊκός κευνσιανισμός!

Καταγράφουμε κάποια από τα ευρήματα της Public Issue για λογαριασμό του Σκάι.

Οι πολίτες, είναι εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Οι πολίτες είναι εναντίον του Μνημονίου.

Ταυτοχρόνως, επιθυμούν με ποσοστό άνω του 70% την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και το ευρώ!

Αν αυτά τα ευρήματα δεν χρήζουν ψυχιατρικής έρευνας, τότε οι συμπαθής τάξη των ψυχιάτρων οφείλει να αλλάξει επάγγελμα.

Το βέβαιο είναι, ότι πλέον της πολιτικής ανεπάρκειας που χαρακτηρίζει τον τόπο, η κοινωνία βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση τόσο από τη δική της άγνοια, όσο και από

 τον άκρατο λαϊκισμό που έχει καταλύσει τον τόπο.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι αν κάποιος παρακολουθήσει τα κανάλια, θα νομίσει ότι στην Ελλάδα …οι οβίδες σκάνε μανιωδώς στα χαρακώματα του πολέμου, οι ριπές των πολυβόλων αντηχούν μέσα στις πόλεις κι ότι όπου νάναι θα φτάσει η τρόικα στις 4 τα χαράματα στο σπίτι του πρωθυπουργού για να …απαιτήσει να μας κουρέψει με το ζόρι το χρέος και να μας δανείσει (επίσης με το ζόρι) 130 δισεκατομμύρια ευρώ.

Είναι, λοιπόν, να μη βρίσκεται η κοινωνία σε πλήρη σύγχυση;

Για να δούμε, όμως, τα πράγματα με ψυχραιμία και λογική.

Αν κάποιος δανείζει χρήματα σε κάποιον άλλον, δεν θέλει να τα πάρει πίσω;

Αν κάποιος δανείζει χρήματα σε κάποιον άλλον που του τα ζητά ως επαίτης, δεν τα δανείζει με κάποιους όρους;

Αν κάποιος δανείζει χρήματα σε κάποιον άλλον, δεν ζητά εγγυήσεις;

Κι όμως, όλοι δεχόμαστε ότι καταναλώνουμε πολλά και παράγουμε λιγότερα.

Κι όμως, όλοι δεχόμαστε ότι έχουμε έναν υπέρογκο δημόσιο τομέα που πρέπει να μειωθεί.

Κι όμως, όλοι δεχόμαστε ότι πρέπει να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα που έτσι όπως είναι τώρα δημιουργούν αντικίνητρα στους νέους.

Κι όμως, όλοι δεχόμαστε ότι η φοροδιαφυγή και η ανικανότητα των ελεγκτικών μηχανισμών είναι παροιμιώδης.

Κι όμως, όλοι δεχόμαστε ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται η ασυδοσία των ΔΕΚΟ με τα τεράστια ελλείμματα που πληρώνουμε όλοι.

Δεν πρέπει να διορθωθούν όλα αυτά;

Πως θα γίνει αυτό, όταν οι διάφοροι ξερόλες εργατολόγοι, οικονομολόγοι κι άλλοι φωστήρες «πιπιλίζουν» καθημερινά την κοινωνία με ανοησίες;

Όλα αυτά τα πολύ απλά, τα αγνοούν τόσο οι πολιτικοί μας όσο και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης.

Για να ακριβολογούμε κάνουν κάθε πρωί και βράδυ δωρεάν φροντιστήριο λαϊκισμού και έντασης.

Δεν μπορεί να μη γνωρίζουν οι Παπαδάκηδες, οι Αυτιάδες και οι λοιποί χρυσοπληρωμένοι τηλεαστέρες, ότι η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να γίνει χωρίς θυσίες.

Κι όμως, τα πολεμικά ανακοινωθέντα είναι στην ημερήσια διάταξη κι η πολεμική ρητορεία ευνοεί φυσικά τον λαϊκισμό.

Μοιραία, δημιουργείται πολλαπλό κόστος.  

Κοστίζει στη χώρα, αφού τίποτε δεν προχωρεί και η αβεβαιότητα μεγαλώνει.

Αν συνυπολογίσει κάποιος και τον «ελαφρολαϊκό κευνσιανισμό» μερίδας του «φιλελεύθερου» χώρου, στον οποίο έχουν κάνει διατριβή ο Γιάννης Μανώλης, ο Πάνος Καμμένος και οι συνδικαλιστές της Νέας Δημοκρατίας, τότε το παζλ συμπληρώνεται.

Φυσικά, ομού με τους ανίκανους, δογματικούς και αγκυλωμένους πολιτικούς της κεντροαριστεράς, οι οποίοι θέλουν μεν τα δανεικά, αλλά χωρίς να θιγούν οι πελάτες τους…

Μύλος!