Οι αλήθειες και από το πρωθυπουργικό περιβάλλον

Επίθεση κατά του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού

από τον διευθυντή

του  γραφείου Τύπου

του Λουκά Παπαδήμου!

Για τα κόμματα, τα «άταφα πτώματα της μεταπολίτευσης», γράφει ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, Δημήτρης Τσιόδρας, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο site metarithmisi.gr.

Ο Δημήτρης Τσιόδρας αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «τα κόμματα εξουσίας, άταφα πτώματα της μεταπολίτευσης, δεν μπορούν
Η ανασύνθεση μπορεί να γίνει είτε με τη δημιουργία ενός νέου σχήματος, με καθαρά ευρωπαϊκό προσανατολισμό, το οποίο, σε συμμαχία με άλλες δυνάμεις, θα μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά, είτε με ενίσχυση εκείνων των δυνάμεων από τα σημερινά σχήματα, που κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση».

Ο Δημήτρης Τσιόδρας, ανοίγει επί της ουσίας τον διάλογο για την αλλαγή του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού και προχωρά ένα βήμα παρακάτω:

να προωθούν με αποφασιστικότητα τις αλλαγές που θα οδηγήσουν σε ασφαλές λιμάνι.

« Η οικονομική χρεοκοπία της χώρας, έχει ως αποτέλεσμα και την πολιτική χρεοκοπία των κομμάτων εξουσίας, τα οποία στις δημοσκοπήσεις δεν συγκεντρώνουν αθροιστικά, ούτε τα ποσοστά που ελάμβανε το ένα από αυτά στις εκλογικές αναμετρήσεις.

Οι πολίτες με κάθε τρόπο δηλώνουν έλλειψη εμπιστοσύνης στο κομματικό σύστημα και τα κόμματα συνηθισμένα να λειτουργούν όχι ως φορείς παραγωγής πολιτικής αλλά ως εξουσιαστικοί μηχανισμοί, καλούνται να αντιμετωπίσουν μια κρίση για την οποία δεν διαθέτουν ούτε τα αναλυτικά εργαλεία να την προσεγγίσουν στην πραγματική της διάσταση, να εξηγήσουν πειστικά τι έχει συμβεί στη χώρα, να μιλήσουν ανοιχτά και δίκαια για την κατανομή των ευθυνών και να προβάλουν ένα αξιόπιστο σχέδιο εξόδου από την κρίση.

Οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν τη δυνατότητα να ηγηθούν είναι λίγες και κατακερματισμένες, αλλά την ιδία στιγμή όλο και περισσότεροι πολίτες αναζητούν διέξοδο δίχως όμως να εμπιστεύονται τους παραδοσιακούς μηχανισμούς».

Αφού αναλύει την κατάσταση στο εσωτερικό του κάθε κόμματος λέει μεταξύ άλλων για το ΠΑΣΟΚ ότι:

« Αυτοί που έχουν μείνει σήμερα στο ΠΑΣΟΚ είναι αδύνατον να ξεπεράσουν τον εαυτό τους ώστε να αποτιμήσουν σωστά το παρελθόν και να προτείνουν λύσεις για τη χώρα. Οι υποψήφιοι αρχηγοί, μιλούν για ανασυγκρότηση. Απευθύνονται όμως σε ένα ακροατήριο το οποίο όταν ακούει τη λέξη ανασυγκρότηση έχει κατά νου την επιστροφή στο "ένδοξο παρελθόν"».

Για τη Νέα Δημοκρατία, ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού σημειώνει:

«Έχει ως μοναδικό της μέλημα να καρπωθεί δυσαρεστημένους από το ΠΑΣΟΚ, ώστε να έρθει στην εξουσία. Καλλιεργεί την ψευδαίσθηση ότι η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί "εύκολα και γρήγορα. Δεν διαθέτει το στελεχιακό δυναμικό που μπορεί να χειριστεί την κρίσιμη κατάσταση και να οδηγήσει τη χωρά σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που παίζεται η παραμονή στην ευρωζώνη.

Η κυριαρχία του λαϊκισμού και των ακραίων στοιχείων πείθουν ότι ακόμη και αν ην ΝΔ είναι πρώτο κόμμα, όχι μόνο δεν προσφέρει την πολιτική λύση που απαιτείται αλλά είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει την Ελλάδα σε πολύ μεγαλύτερες περιπέτειες».

Για τα κόμματα της Αριστεράς, αναφέρει ότι η παραδοσιακή αριστερά επιμένει στη λογική του «αντί».

«Αντιτίθεται στις αλλαγές με τέτοιο τρόπο ώστε μοιάζει να υπερασπίζεται το παλιό σύστημα που κατέρρευσε.

Με την τακτική αυτή βέβαια, οι μετρήσεις δείχνουν ότι προσπορίζεται εκλογικά οφέλη. ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ , ΑΝΤΑΡΣΥΑ , "Άρμα Πολιτών", αγγίζουν αθροιστικά το 25%.

Όμως οι δυνάμεις αυτές αδυνατούν να προτείνουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση».

Αναφορικά με την Δημοκρατική Αριστερά τονίζει ότι «δεν ακολουθεί την παραδοσιακή λογική του "όχι σε όλα". Αποδέχεται ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές, υποστηρίζει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και προβάλει το αίτημα, το οποίο είναι κοινό σε μεγάλο τμήμα των πολιτών, για "δίκαιη κατανομή των βαρών". Με την τακτική αυτή κερδίζει τμήμα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ αλλά και εκείνων που βλέπουν ότι ο εξευρωπαϊσμός είναι απαραίτητος, πρέπει όμως ταυτόχρονα να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και ο δημοκρατικός έλεγχος.

Η θέση υπέρ της συμμετοχής σε κυβερνητικές συμμαχίες δίνει τη δυνατότητα επηρεασμού των εξελίξεων και πολίτικου διεξόδου».

Και καταλήγει:

«Στον επόμενο χρόνο θα κριθεί αν η χώρα μπορεί να παραμείνει στο ευρώ ή πρέπει να επιστρέψει στη δραχμή προκειμένου να ανακτήσει, έστω και μέσα από αυτή την καταστροφή, την ανταγωνιστικότητα της και να μειωθεί η ανεργία.

Η μάχη αυτή δεν μπορεί να δοθεί με τους σημερινούς συσχετισμούς.

Τα κόμματα εξουσίας, άταφα πτώματα της μεταπολίτευσης, δεν μπορούν να προωθούν με αποφασιστικότητα τις αλλαγές που θα οδηγήσουν σε ασφαλές λιμάνι.

Και δεν πρόκειται να οδηγηθούμε εκεί αν δεν υπάρξει κάποιου είδους ανασύνθεση του σημερινού σκηνικού το οποίο θα πάψει επιτέλους να λειτουργεί ως τροχοπέδη και θα λειτουργήσει ως προωθητική δύναμη.

Η ανασύνθεση μπορεί να γίνει είτε με τη δημιουργία ενός νέου σχήματος με καθαρά ευρωπαϊκό προσανατολισμό, το οποίο σε συμμαχία με άλλες δυνάμεις θα μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά, είτε με ενίσχυση εκείνων των δυνάμεων από τα σημερνά σχήματα, που κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση.

Διαφορετικά οι αλλαγές θα έρθουν ύστερα από την καταστροφή και δεν είναι καθόλου βέβαιο προς ποιά κατεύθυνση θα είναι.

Γιατί επιστροφή στη δραχμή σημαίνει επικράτηση και των εγχώριων νταβατζήδων, αλλά και των πιο λαϊκίστικων πολιτικών δυνάμεων.

Η καταστροφή δεν θα είναι μόνο οικονομική αλλά σε όλα τα επίπεδα.

Γι αυτό πρέπει να αποτραπεί και αυτό πρέπει να γίνει τους επομένους λίγους μήνες.

Ύστερα θα είναι πολύ αργά».