Η εκκλησία και δη κορυφαία στελέχη της, είχαν και έχουν την άποψη ότι εκείνοι κυβερνούσαν και κυβερνούν τον τόπο.
Μέχρι και την επανάσταση του 1821 υιοθέτησε, αφού πρώτα αφόρισε τους αγωνιστές της και καταδίκασε τον ξεσηκωμό.
Αφήστε δε την εφεύρεση του κρυφού σχολειού, όταν ήταν παγκοίνως γνωστό ότι οι Τούρκοι ελάχιστα ασχολήθηκαν με τέτοια ζητήματα, εξ ου και η λειτουργία της Μεγάλης του Γένους Σχολής στο Φανάρι και πλείστων άλλων ανά την Ελλάδα. Από την αυλή του Αλή Πασά, μέχρι την Καστοριά, τα Τρίκαλα, την Χίο με την περίφημο σχολή του Κοραή κλπ.
Πάντα η εκκλησία είχε
μια περίεργη αντίληψη να θεωρεί τον «εαυτό» της θεματοφύλακα των αξιών του ελληνισμού. Δημιούργησε, μάλιστα, σε συνεργασία με τους περισσότερους πολιτικούς, τον περίφημο ελληνοχριστιανικό θύλακα, ασκώντας ακόμη και εξωτερική πολιτική.
Στη δε Κύπρο, ο Μακάριος έγινε μέχρι και πρόεδρος, με επί δεκαετίες καταστρεπτικές συνέπειες για τον ελληνισμό, από τον τρόπο που ο ίδιος, άλλοι ιεράρχες και κάποιοι ακραίοι (δεν αναφέρομαι στην ΕΟΚΑ) χειρίστηκαν το κυπριακό.
Ειδικά με την άρνησή τους στην πρόταση Χάρντινγκ για αυτοδιάθεση, πολύ πριν τις συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, τις οποίες κι αυτές «τορπίλισαν» στη συνέχεια (αναλυτικά όλη η ιστορία περιγράφεται στο βιβλίο «Ο Γέρος του Βοριά», εκδόσεις Τσαμαντάκη, τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή).
Υπήρξαν και υπάρχουν ιεράρχες, οι οποίοι άσκησαν και κανονική εξουσία και δεν αναφέρομαι βεβαίως στον Δαμασκηνό, ο οποίος έγινε αντιβασιλιάς την δεκαετία του σαράντα.
Τα τελευταία χρόνια, ο Χριστόδουλος έζησε στιγμές αυτοκράτορα, ιδίως από τη μερίδα εκείνων που ασπαζόντουσαν τη δεξιά του Κυρίου, επειδή προσέγγιζε λέει τους νέους, έστω και με κάποια αφελή ανέκδοτα.
Κάποιοι άλλοι, κυρίως Μητροπολίτες, έχουν δημιουργήσει «σατραπείες» στις περιοχές που υπηρετούν τον Κύριο!
Μερικοί τρίτοι, είναι εντόνως εξαρτημένοι από την τηλεοπτική δημοσιότητα, σε σημείο που να θεωρούν ότι κάποια –και μάλιστα κρατικά – κανάλια είναι ιδιοκτησία τους.
Φυσικά, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η θεοκρατία είναι χαρακτηριστικό σημείο αναφοράς και στο Σύνταγμά μας!
Μεγάλη, η μεγαλύτερη, μερίδα πολιτικών δημιούργησε πελατειακές σχέσεις με τη εκκλησία, από την οποία επί δεκαετίες –και ακόμη – διοχετευόντουσαν σταυρουδάκια προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Η αφέλεια των ιεραρχών, ουδόλως προβλημάτισε τους πολιτικούς για να τους ζητήσει να ασχολούνται με τα των Οίκων του Θεού.
Προσφάτως, ο Άγιος (έτσι αυτοαποκαλούνται οι Μητροπλίτες μεταξύ τους και μεταξύ των αυλών τους, όταν δεν ακούνε στα προσωνύμια Φωφώ ή Λάμπω ή Γαρουφαλιά), εξέδωσε μια εγκύκλιο με την οποία καλεί τους πολίτες να μη πληρώσουν το τέλος για την ακίνητη περιουσία, επειδή …λέει δέχθηκε σωρεία τηλεφωνημάτων από ανθρώπους της περιοχής του.
Ο θρησκευτικός Αλέξης Τσίπρας αναφέρει μεταξύ άλλων: «Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν... Αρκετοί απολύθηκαν, οι άνεργοι πληθύνονται, πολλοί στέγνωσαν οικονομικά... Και ξαφνικά μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε, επιπλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε σαν να είναι το κράτος πλέον φτωχότερο από τους φτωχούς. Φτάσαμε, αντί τα έξοδά μας να γίνονται για το φαγητό, το σπίτι και τις ανάγκες μας, ό, τι ξοδεύουμε να πηγαίνει σε δύο φοβερές λέξεις: σε φόρους και σε χρέη».
Αυτά, όμως δίδαξε ο Χριστός; Να κάνουν πολιτική οι εκπρόσωποί Του; Να μιλούν επί παντός επιστητού ντυμένοι σε χρυσοποίκιλτα άμφια;
«Τότε πήγαν οι Φαρισαίοι», αναφέρει ο Ματθαίος κεφ.22, «κι έκαναν σύσκεψη πώς να παγιδέψουν τον Ιησού με ερωτήσει. Έστειλαν τους μαθητές τους μαζί με τους Ηρωδιανούς και του είπαν: “Διδάσκαλε, ξέρουμε πως λες την αλήθεια και διδάσκεις αληθινά το θέλημα του Θεού και δεν φοβάσαι κανέναν, γιατί δεν υπολογίζεις σε πρόσωπα. Πες μας, λοιπόν, τι γνώμη έχεις; Επιτρέπεται να πληρώνουμε φόρο στον αυτοκράτορα ή όχι;». Ο Ιησούς κατάλαβε την πονηριά τους και τους είπε: “Γιατί προσπαθείτε να με παγιδεύσετε, υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα που πληρώνουμε για φόρο”. Εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. “Ποιανού είναι αυτή η εικόνα και η επιγραφή;” τους ρωτάει. “Του αυτοκράτορα”, του απαντούν. “Δώστε, λοιπόν”, τους λέει, “στον αυτοκράτορα ό, τι ανήκει στον αυτοκράτορα και στον Θεό ό, τι ανήκει στον Θεό”. Όταν το άκουσαν αυτό (σ. σ.: οι απεσταλμένοι των Φαρισαίων) έμειναν κατάπληκτοι και τον άφησαν κι έφυγαν».
Ο Ιησούς, λοιπόν, δεν τους ώθησε στο κίνημα «Δεν πληρώνω»!
Δεν θέλησε να μεταβληθεί σε Παπαρήγα, Τσίπρα ή και Νικόλαο της Μεσογαίας.
Δεν έκανε πολιτική.
Δεν έβγαλε πολιτικά λογύδρια, ούτε προσποιήθηκε τον πολιτικό αγκιτάτορα.
Απλώς ζήτησε οι πλούσιοι να βοηθήσουν τους φτωχούς, στην υπέρμετρη φορολογία της Ρώμης.
Οι εκπρόσωποί του εν Ελλάδι γιατί το πράττουν και μάλιστα συστηματικά;
Το κερασάκι στην τούρτα του Μεσογαίας σας το αφήσαμε για το τέλος.
«Ότι και να συμβεί αδελφοί μου, θα ήθελα να ξέρετε ότι η τοπική Εκκλησία μας θα δώσει τα πάντα για να σταθεί στο πλευρό σας», αναφέρει.
Κάποιος άνθρωπος με νου θα περίμενε να ακούσει ότι ο Μεσογαίας θα βάλει το χέρι στην τσέπη του χρυσού ράσου και θα προσφέρει βοήθεια.
Αμ δε! Αναφέρει ότι θα συνδράμει …. «σβήνοντας τους πολυελαίους στους ναούς»….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου