Τρεις. Κι ο κούκος;

Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης

Να ξεκινήσουμε από την αρχή.

Δεν νομίζω να υπάρχει σοβαρός, λογικός και στοιχειωδώς έντιμος άνθρωπος σε αυτό τον τόπο που να διαφωνεί επί της ουσίας με το κείμενο των «τριών».

Και δεν μιλάω για επιμέρους διαπιστώσεις, διατυπώσεις ή επιφυλάξεις, αλλά για την ουσία.
Ενα το κρατούμενο λοιπόν.

Και είναι καλό κρατούμενο, διότι δεν συμβαίνει κάθε μέρα να βγαίνουν τρία πολιτικά στελέχη πρώτης γραμμής και

 να τοποθετούνται επί των πραγμάτων και όχι επί κάποιας γενικόλογης τιριτόμπας - είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί τους.

Ούτε είναι συνηθισμένο στη χώρα μας να διατυπώνονται απόψεις με συγκεκριμένο και συγκροτημένο πολιτικό υπόβαθρο - ένα «θεωρητικό σχήμα» που είπε κι ο Βενιζέλος.

Το γεγονός ότι η Αριστερά εξαπέλυσε εναντίον τους τα συνήθη υβρεολόγια είναι η καλύτερη απόδειξη πως οι άνθρωποι είχαν κάτι χρήσιμο και ενδιαφέρον να πουν.
Αυτά, για την ουσία του κειμένου.

Πάμε τώρα στο πολιτικό νόημα της πρωτοβουλίας.

Πώς να ερμηνεύσει κανείς το κοινό πολιτικό διάβημα δύο στελεχών εκσυγχρονιστικής αντίληψης και ενός (πρώην;) παπανδρεϊκού κηπουρού;

Ποιος από όλους ανένηψε;

 Και σε ποιον από τους δύο δρόμους βαδίζει η πρωτοβουλία;

Μια πρώτη (εύκολη) ερμηνεία είναι ότι οι «τρεις» προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν κοινό «τρίτο πόλο» για να διαμορφώσουν ένα αντίπαλον δέος στον Βενιζέλο.

Αν ισχύει αυτό, τότε μάλλον νωρίς βγήκαν στο ξέφωτο - εκτός αν ξέρουν ή περιμένουν κάτι που δεν ξέρουμε...

Μια δεύτερη (πιο σύνθετη) ερμηνεία είναι ότι πρόκειται για μια κίνηση ενίσχυσης του Παπανδρέου απέναντι στον Βενιζέλο - και γι' αυτό άλλωστε ο Πρωθυπουργός δεν έδειξε σημεία ενόχλησης...

Ερμηνεία μακιαβελική, δίχως άλλο, αλλά που μπορεί να εξηγήσει τη σύνθεση της ιδιότυπης τρόικας.

Μια τρίτη (και ίσως πιο απλή) ερμηνεία είναι ότι οι τρεις υπουργοί αισθάνθηκαν απολύτως έντιμα την ανάγκη να παρέμβουν σε μια κρίσιμη συγκυρία, χωρίς απαραιτήτως να αποκτά το διάβημά τους κάποια ευρύτερη σημασία ως προς τις μελλοντικές εξελίξεις.

Οι άνθρωποι απλώς συμφώνησαν, δεν παντρεύτηκαν - πολιτικά εννοώ...

Διαλέγετε και παίρνετε.

Ας κρατήσουμε, όμως, τρία αναμφισβήτητα δεδομένα.

Πρώτον, όπως είναι απολύτως φυσιολογικό και εύλογο, το ΠΑΣΟΚ έχει αρχίσει ήδη να ψάχνεται για την «επόμενη μέρα». Θα δούμε και άλλα τέτοια.
Δεύτερον, η ιστορία δύσκολα επαναλαμβάνεται, εκτός κι αν επαναληφθεί ως φάρσα. Γι' αυτό είναι δύσκολο να θεωρήσεις τους «τρεις» ως ένα απλό ριμέικ των «τεσσάρων» του 1995-96...
Τρίτον, δεν αρκεί να συμφωνήσουμε τι επιδιώκουν οι «τρεις».

Πρέπει να δούμε τι θέλει κι ο... κούκος.

Οι προθέσεις και οι διαθέσεις του οποίου είναι, προς το παρόν, εντελώς ανεξιχνίαστες.

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ