ο Πάσχος Μανδραβέλης
Αν το καλοσκεφτούμε, είναι λογικό.
Με τόσο κράτος που διατηρεί ανέπαφο η κυβέρνηση, ποια κατάληψη να πρωτοδιευθετήσει;
Δηλαδή, αν περπατούσε κάποιος ξένος στην Αθήνα, τις προ των καταλήψεων εποχές, κι έβλεπε τις ελληνικές σημαίες που οι δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί υποχρεούνται να κρατούν αναρτημένες, θα πίστευε ότι
σ’ αυτή η χώρα κάθε μέρα είναι εθνική εορτή.
Το γαλανόλευκο του Δημοσίου κυριαρχεί.
Επομένως είναι έξυπνη η κίνηση της ΑΔΕΔΥ να μην καταλάβει ταυτοχρόνως όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.
Οι σημαίες των καταλήψεων θα ανέμιζαν παντού και θα αποκάλυπταν τη σοβιετική υφή του Δημοσίου.
Στο χθεσινό δελτίο κινητοποιήσεων διαβάζουμε ότι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αποκλείσει το κτίριο του υπ. Εσωτερικών στη Σταδίου, το παράρτημα του υπ. Εσωτερικών στην Ευαγγελιστρίας, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης (δηλαδή το άλλο υπ. Εσωτερικών) στη Βασιλίσσης Σοφίας, τη Γενική Γραμματεία Ισότητας (που ανήκει στο υπ. Εσωτερικών). Αυτό σε άλλες χώρες θα εθεωρείτο επανάσταση.
Για το ελληνικό κράτος είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Υπάρχει πολύ κράτος ακόμη που δεν έχει καταληφθεί, τουλάχιστον τόσο όσο χρειάζεται για να διευθετείται η σημαντικότερη λειτουργία του: η πληρωμή των υπαλλήλων του. Ηδη κάποιοι συνδικαλιστές -φιλαράκια των υπουργών- συζητούν πώς δεν θα χάσουν οι εργαζόμενοι το ιερό μεροκάματο των καταλήψεων· όχι μόνο οι 30-40 νοματαίοι που κρατούν το υπουργείο κλειστό, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι που λόγω της κατάληψης δεν έκαναν τον κόπο να πάνε στο γραφείο.
Σ’ αυτή τη χώρα δεν είναι μόνο οι «επαναστάτες» κρατικοδίαιτοι.
Πληρώνονται ακόμη κι εκείνοι που βολεύονται με τις καταλήψεις.
Θα έχει ενδιαφέρον λοιπόν να δούμε στο τέλος του μήνα πόσο κόστισαν οι καταλήψεις στους απεργούς και πόσο στους φορολογούμενους.
Δεν φανταζόμαστε ότι οι υπουργοί να θεωρήσουν τις μισθολογικές δαπάνες του υπουργείου κρατικό μυστικό.
Κάποιος θα τους ρωτήσει αν έπειτα από τέτοια «επαναστατική περίοδο», που ουσιαστικά το κράτος δεν λειτουργεί, οι υπουργοί κατόρθωσαν τουλάχιστον να μειώσουν τις δαπάνες.
Δεν φανταζόμαστε βέβαια να σκέφτονται κάποιοι υπουργοί να δώσουν και υπερωρίες· η επανάσταση τηρεί αυστηρά το δημοσιοϋπαλληλικό ωράριο και οι καταλήψεις λήγουν τυπικά στις 3 μ.μ. αλλά όλοι (προφανώς συνηθισμένοι) φεύγουν από τις 2.30 μ.μ. με 2.45 μ.μ.
Αν όμως οι υπουργοί δεν παραβούν τον νόμο και δεν πληρώσουν τις μέρες καταλήψεων, η πρόταση όλων των λογικών ανθρώπων θα είναι η διεύρυνση της «επανάστασης».
Μία ημέρα κατάληψης την εβδομάδα μπορεί να μας φέρει πιο κοντά στους στόχους περιορισμού του ελλείμματος.
Με δύο ημέρες κατάληψης ανά εβδομάδα θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα από φέτος.
Οσο για εμάς τους πολίτες, δεν πρέπει να ανησυχούν.
Την ίδια εξυπηρέτηση έχουμε από το Δημόσιο είτε λειτουργεί είτε είναι υπό κατάληψη.
Πάμε στοίχημα ότι ένα επαρκές «γρηγορόσημο» ξεπερνά ακόμη και τον σκόπελο των καταλήψεων;
Αυτό πιθανώς να είναι και η προσαρμοσμένη στην ελληνική πραγματικότητα λύση που δεν μπορεί να σκεφτεί ο κ. Τόμσεν.
Αν χρησιμοποιούσαμε τακτικές τζούντο και εκμεταλλευόμασταν έξυπνα όλη αυτή την αστείρευτη «επαναστατική ορμή», θα βγαίναμε μια ώρα αρχύτερα από την κρίση.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου