Η κλωστή τεντώθηκε πολύ

Η κλωστή που κρατάει όρθια την Ελλάδα, είναι τόσο λεπτή, που από στιγμή σε στιγμή δεν θα αντέξει το βάρος.

Έχουμε μια κυβέρνηση αδύναμη να υλοποιήσει την παραμικρή μεταρρύθμιση, ακόμη κι εκείνες που θα ήταν αναγκαίες χωρίς την ύπαρξη των δανειστών μας.

Η μόνη ενέργεια που είναι εφικτή για την καταστροφική κυβέρνηση Παπανδρέου, είναι η επιβολή βαρύτατων και εξοντωτικών φόρων.

Ο δημόσιος τομέας –αυτός που για χάρη του η Ελλάδα υποφέρει – είναι

 στους δρόμους και συνεχώς απαιτεί.

Ο ιδιωτικός τομέας, μετράει 800.000 ανέργους και 16,5% επίσημη καταγεγραμμένη ανεργία, εγκαταλελειμμένος στην τύχη του.

Οι συνδικαλιστές που στήριξαν τους Παπανδρέου και Σαμαρά, θεωρούν ότι συγκυβερνούν τη χώρα.

Οι βουλευτές του ΠαΣοΚ είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα.

Πολλοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας – εξ αυτών που χαρακτηρίζονται μετριοπαθείς – δείχνουν πνιγμένοι από τον λαϊκισμό.

Τα μέτρα εξουθενώνουν τους πολίτες αλλά και την πραγματική οικονομία.

Κι όλα αυτά με ακρότητες, βία, εκνευρισμό και πολύ θυμό.

Νοσηρότητα που όμοιά της δεν έχει ξαναζήσει η ελληνική κοινωνία.

Ο πολιτικός  χρόνος τελειώνει για την κυβέρνηση.

Έχασε πολύ απ’ αυτόν μέσα από τους δογματισμούς που έφεραν δισταγμούς και αναποτελεσματικότητα. Όσα έπρεπε να γίνουν δεν έγιναν είτε από πολιτικό φόβο είτε από αγκυλώσεις είτε από ανικανότητα.

Η κλωστή έχει αρχίσει να τεντώνεται επικίνδυνα.

Τώρα λοιπόν!

Ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει σήμερα αύριο.

Ας αναληφθούν επιτέλους αποφάσεις ή πρωτοβουλίες, το μέλλον είναι κατασκότεινο.

Κι όταν λέμε μέλλον, εννοούμε το εγγύς….

Αντί υπουργικά φληναφήματα , αντί βουλευτικοί λεονταρισμοί, αντί έργα η κυβέρνηση επιδίδεται σε εντυπωσιασμούς.

Όπως με τη σύσταση εξεταστικής για την οικονομία σε μια περίοδο που η χώρα έχει ανάγκη την πολιτική ηρεμία.

Ποιος εγκέφαλος τη σκέφτηκε;

Θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε, ούτως ώστε να συγκεντρώσει την αποθέωση της ανοικτής παλάμης εκατομμυρίων Ελλήνων…