Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Κύπρος, είτε από την επί χρόνια βρετανική επιρροή, είτε επειδή το θέλησαν μόνοι τους οι Κύπριοι, αποτελεί ένα σοβαρό κράτος, με θεσμούς που λειτουργούν και τους σέβονται οι πάντες.
Η αλματώδης τα τελευταία χρόνια ανάπτυξή της, παρά το σοβαρότατο πρόβλημα που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει, της επέτρεψαν να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ και το
επίπεδο διαβίωσης έχει ανέλθει σε υψηλότατα επίπεδα.
Φυσικά, στην Κύπρο είναι έντονες ακόμη στη συνείδηση μεγάλου μέρους των πολιτών της οι περιπέτειες των εβδομήντα τελευταίων χρόνων, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να προοδεύσουν και να αναπτυχθούν.
Γιατί τα θυμηθήκαμε αυτά;
Απλούστατα, επειδή η Κύπρος έζησε πριν από δυόμιση μήνες μια ακόμη τραγωδία από την έκρηξη των πυρομαχικών στο Μάρι, στην οποία σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι και καταστράφηκε –καταμεσής της τουριστικής περιόδου- η ηλεκτροπαραγωγική μονάδα, που αποτελούσε τη μεγαλύτερη επένδυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το νησί, πέρασε και εξακολουθεί να περνά μια οικονομική δοκιμασία, αλλά αυτό το γεγονός δεν απέτρεψε τις υπηρεσίες και τους θεσμούς, να λειτουργούν και να βγάζουν ταχύτατα πορίσματα.
Μέσα σε δυόμιση μήνες, λοιπόν, συγκροτήθηκε ο μηχανισμός διερεύνησης των αιτίων και των υπευθύνων της τραγωδίας, ο οποίος ουδόλως δούλεψε προσχηματικά ή επιχειρώντας να κρύψει οτιδήποτε.
Ο μηχανισμός αυτός, κάλεσε στην ανάκριση ακόμη και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια και επέμεινε όταν εκείνος προέβαλλε διάφορα προσχήματα για να αποφύγει την εμπλοκή του.
Μέσα σε αυτό το διάστημα, οι ιθύνοντες του μηχανισμού, κάλεσαν όλους όσοι μπορούσαν να διαφωτίσουν την υπόθεση και κατέληξαν και σε πόρισμα!
Πόρισμα, συμφώνως με το οποίο, έχει ευθύνες για την τραγωδία και ο ίδιος ο Δημ. Χριστόφιας.
Δεν συγκάλυψαν τίποτα.
Δεν απέφυγαν τίποτα.
Όλα στη φόρα και με τη μέγιστη ταχύτητα αντίδρασης.
Επαναλαμβάνουμε, όλα αυτά έγιναν στη σκιά της τραγωδίας, αλλά και τη στιγμή που η Κύπρος βρίσκεται σε ιδιαιτέρως κρίσιμη καμπή εξ αιτίας των αντιδράσεων της Τουρκίας από τις έρευνες που διεξάγονται στο γνωστό οικόπεδο 12, για την ύπαρξη φυσικού αερίου.
Όσους συνειρμούς και αν έχετε κάνει την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο, όσες συγκρίσεις κι αν έχετε κάνει με την χώρα μας, έχετε δίκιο.
Γι αυτό αναφέραμε στον πρόλογο, ότι η Κύπρος είναι σοβαρό κράτος.
Αφ’ ενός επειδή μετά την τραγωδία παραιτήθηκαν δυο υπουργοί αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη, χωρίς, όμως, όλη η υπόθεση να εκτονωθεί με τις παραιτήσεις τους. Αντιθέτως, ψάχθηκε εις βάθος και κατέληξε σε πόρισμα εναντίον του προέδρου της Δημοκρατίας.
Αφ’ ετέρου, επειδή, στην Κύπρο, απεδείχθη για μια ακόμη φορά ότι οι θεσμοί λειτουργούν κι ότι οι κρατικοί λειτουργοί έχουν την δύναμη να υψώσουν το ανάστημά τους, απέναντι σε οποιεσδήποτε πιέσεις.
Υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος που αποδεικνύει τη σοβαρότητα του κυπριακού κράτους. Κι αυτός είναι η έλλειψη πελατειακών σχέσεων στον δημόσιο τομέα του.
Στην Ελλάδα, ΕΔΕ, εξεταστικές και ξανά εξεταστικές, παραπομπές, ακυρώσεις, προανακρίσεις και ανακρίσεις, συμβούλια και παρασυμβούλια και ζήτω η φαυλότητα και η ατιμωρησία δια της… παραγραφής.
Η αλματώδης τα τελευταία χρόνια ανάπτυξή της, παρά το σοβαρότατο πρόβλημα που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει, της επέτρεψαν να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ και το
επίπεδο διαβίωσης έχει ανέλθει σε υψηλότατα επίπεδα.
Φυσικά, στην Κύπρο είναι έντονες ακόμη στη συνείδηση μεγάλου μέρους των πολιτών της οι περιπέτειες των εβδομήντα τελευταίων χρόνων, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να προοδεύσουν και να αναπτυχθούν.
Γιατί τα θυμηθήκαμε αυτά;
Απλούστατα, επειδή η Κύπρος έζησε πριν από δυόμιση μήνες μια ακόμη τραγωδία από την έκρηξη των πυρομαχικών στο Μάρι, στην οποία σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι και καταστράφηκε –καταμεσής της τουριστικής περιόδου- η ηλεκτροπαραγωγική μονάδα, που αποτελούσε τη μεγαλύτερη επένδυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το νησί, πέρασε και εξακολουθεί να περνά μια οικονομική δοκιμασία, αλλά αυτό το γεγονός δεν απέτρεψε τις υπηρεσίες και τους θεσμούς, να λειτουργούν και να βγάζουν ταχύτατα πορίσματα.
Μέσα σε δυόμιση μήνες, λοιπόν, συγκροτήθηκε ο μηχανισμός διερεύνησης των αιτίων και των υπευθύνων της τραγωδίας, ο οποίος ουδόλως δούλεψε προσχηματικά ή επιχειρώντας να κρύψει οτιδήποτε.
Ο μηχανισμός αυτός, κάλεσε στην ανάκριση ακόμη και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια και επέμεινε όταν εκείνος προέβαλλε διάφορα προσχήματα για να αποφύγει την εμπλοκή του.
Μέσα σε αυτό το διάστημα, οι ιθύνοντες του μηχανισμού, κάλεσαν όλους όσοι μπορούσαν να διαφωτίσουν την υπόθεση και κατέληξαν και σε πόρισμα!
Πόρισμα, συμφώνως με το οποίο, έχει ευθύνες για την τραγωδία και ο ίδιος ο Δημ. Χριστόφιας.
Δεν συγκάλυψαν τίποτα.
Δεν απέφυγαν τίποτα.
Όλα στη φόρα και με τη μέγιστη ταχύτητα αντίδρασης.
Επαναλαμβάνουμε, όλα αυτά έγιναν στη σκιά της τραγωδίας, αλλά και τη στιγμή που η Κύπρος βρίσκεται σε ιδιαιτέρως κρίσιμη καμπή εξ αιτίας των αντιδράσεων της Τουρκίας από τις έρευνες που διεξάγονται στο γνωστό οικόπεδο 12, για την ύπαρξη φυσικού αερίου.
Όσους συνειρμούς και αν έχετε κάνει την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο, όσες συγκρίσεις κι αν έχετε κάνει με την χώρα μας, έχετε δίκιο.
Γι αυτό αναφέραμε στον πρόλογο, ότι η Κύπρος είναι σοβαρό κράτος.
Αφ’ ενός επειδή μετά την τραγωδία παραιτήθηκαν δυο υπουργοί αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη, χωρίς, όμως, όλη η υπόθεση να εκτονωθεί με τις παραιτήσεις τους. Αντιθέτως, ψάχθηκε εις βάθος και κατέληξε σε πόρισμα εναντίον του προέδρου της Δημοκρατίας.
Αφ’ ετέρου, επειδή, στην Κύπρο, απεδείχθη για μια ακόμη φορά ότι οι θεσμοί λειτουργούν κι ότι οι κρατικοί λειτουργοί έχουν την δύναμη να υψώσουν το ανάστημά τους, απέναντι σε οποιεσδήποτε πιέσεις.
Υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος που αποδεικνύει τη σοβαρότητα του κυπριακού κράτους. Κι αυτός είναι η έλλειψη πελατειακών σχέσεων στον δημόσιο τομέα του.
Στην Ελλάδα, ΕΔΕ, εξεταστικές και ξανά εξεταστικές, παραπομπές, ακυρώσεις, προανακρίσεις και ανακρίσεις, συμβούλια και παρασυμβούλια και ζήτω η φαυλότητα και η ατιμωρησία δια της… παραγραφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου