Οι Ιταλοί μας δείχνουν τον δρόμο!

Πριν από λίγες ημέρες στη Ρώμη δημιουργήθηκαν ταραχές και καταστροφές.

Στην Ιταλία, λοιπόν, της οποίας οι δικοί μας δημοκράταροι κατακρίνουν τον πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εκείνος σε συνεργασία με τον δήμαρχο της Ρώμης, έκαναν το απολύτως αυτονόητο. Απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις στο ιστορικό κέντρο της πόλης.

Θέλετε να διαδηλώσετε κύριοι;

Πηγαίντε όπου αλλού θέλετε και κάντε ότι θέλετε.

Στο ιστορικό κέντρο της πόλης θα επιτρέπονται μόνο
 καθιστικές διαμαρτυρίες.

Για σκεφτείτε, τώρα, να αποφάσιζαν κάτι τέτοιο ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο δήμαρχος της Αθήνας;

Θα είχαμε νέο εμφύλιο.

Θα είχαμε το ΚΚΕ να διατάζει ανυπακοή, τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να μιλάνε για επιχείρηση φίμωσης του λαϊκού κινήματος, τους συνδικαλισταράδες να λένε «εμείς θα πάμε κι ας έρθουν να μας πιάσουν» και το μηντιακό σύστημα να εξαπολύει μύδρους.

Έχει κάποιος αμφιβολία ότι θα συνέβαινε έτσι;

Αυτοί είμαστε!

 Μόνοι μας καταστρεφόμαστε και δεν μας φταίνε οι κακοί ξένοι, οι οποίοι στο κάτω κάτω της γραφής, κάθε λίγο και λιγάκι μας δίνουν δανεικά για να ζούμε.

Μόνο τους τελευταίους μήνες, τρεις φορές καταστράφηκε η πλατεία Συντάγματος και δεκάδες μαγαζιά, ξενοδοχεία κι επιχειρήσεις.

Τι πρέπει, λοιπόν να γίνει για να καταλάβουμε ότι δεν πάει άλλο;

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να κατανοήσουμε ότι όλες οι πολιτισμένες χώρες της υφηλίου προστατεύουν με νύχια και με δόντια το ιστορικό τους κέντρο, εκτός από εμάς τους δημοκράταρους;

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να πάρουμε γενναίες αποφάσεις;

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να κατανοήσουμε ότι δεν μπορεί καθημερινά να κλείνει η Αθήνα, είτε από είκοσι άτονα, είτε από χιλιάδες;

Τι άλλο πρέπει να γίνει ούτως ώστε να αντιληφθούμε ότι – και με δεδομένο ότι είναι ιερό το δικαίωμα της απεργίας- ότι πρέπει να οριοθετήσουμε έναν χώρο (Βοτανικός, ΟΑΚΑ, ΣΕΦ ή όπου συμφωνηθεί) στον οποίο θα μπορούν να διαδηλώνουν και να ξεχαρμανιάζουν οι καθημερινοί επαναστάτες;