Το grpost, αντιμετώπισε τη συμφωνία των Βρυξελλών και το «κούρεμα» της Ελλάδας, από την αρχή με επιφυλακτικότητα. Εξ ου και η αρχική μας ανάρτηση με τίτλο «Θα δείξει…».
Ασφαλώς δεν συμμεριζόμαστε τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης.
Ασφαλώς δεν κατανοούμε και την ακαμψία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν και έχει δίκιο στην αναφορά της ότι
το 2020 θα είμαστε στα επίπεδα του 2009, άρα γιατί τόσες θυσίες.
Ασφαλώς δεν κατανοούμε και τους φόβους της ουτοπικής αριστεράς για τις…τράπεζες.
Ούτε κι εκείνους που μιλάνε για εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, αφού αυτή έχει παύσει να υπάρχει από τη στιγμή που είμαστε σε έναν οργανισμό μαζί με δεκάδες άλλους,
Άλλωστε, κυριαρχία έχει εκείνος που είναι αυτάρκης να ζήσει και να πολεμήσει. Εμείς θέλουμε δανεικά για να ζούμε, ενώ όλα τα όπλα μας είναι Αμερικανικής, Γερμανικής και Γαλλικής προέλευσης.
Πρέπει, λοιπόν, να δούμε νηφάλια το πλαίσιο της συμφωνίας των Βρυξελλών.
Σε πρώτη ανάγνωση είναι εμφανώς καλύτερο από εκείνο της 21ης Ιουλίου.
Η ρύθμιση των χρεών είναι πιο ολοκληρωμένη, το όφελος σημαντικότερο και ο χρόνος που προσφέρεται στην ελληνική πλευρά περισσότερος.
Ωστόσο και στη νέα συμφωνία , υπάρχουν γκρίζα σημεία και πολλές επισφάλειες. Ίσως από τη φύση των ρυθμίσεων και το πλήθος όσων εμπλέκονται.
Προβλέπουμε, λοιπόν, μέχρι την υπογραφή της συμφωνίας και την επικύρωσή της από το ελληνικό και τα ξένα κοινοβούλια, να περάσουμε μια μεγάλη περίοδο αναταραχής, από εκείνους που έχουν συμφέρον να την προκαλέσουν.
Το μεγάλο ερώτημα είναι με ποιον τρόπο τούτη η αναποτελεσματική κυβέρνηση θα πράξει όσα δεν έπραξε δυο χρόνια.
Με ποιον τρόπο και με ποιους υπουργούς δεν θα επαναλάβει τα λάθη του καλοκαιριού.
Με ποιον τρόπο θα πειστούν οι αγκυλωμένοι και δογματικοί υπουργοί να σταματήσουν να κωλυσιεργούν τις μεταρρυθμίσεις και τις αλλαγές.
Και με ποιον τρόπο, συνδικάτα και λοιπές συντεχνίες θα πειστούν να περιορίσουν την … «επαναστατική» τους δράση.
Αν αυτά δεν λυθούν αμέσως, η συμφωνία και η προοπτική της είναι στον αέρα!
Οι συνέπειες θα είναι τραγικές για τον τόπο, γιατί το επόμενο βήμα είναι η κλοτσηδόν αποβολή μας από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Οι μόνες που θα επιχαίρουν τότε, θα είναι η ουτοπική και η παλαβή αριστερά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου