Υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος, που να μπορεί να διανοηθεί ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να ζει και να επιβιώνει με το σημερινό της στάτους κβο, το οποίο επιθυμούν να συντηρήσουν κόμματα, συνδικαλιστικές ηγεσίες και θλιβερές συντεχνίες;
Ο παραλογισμός σε αυτόν τον τόπο δεν έχει προηγούμενο και πολλές φορές αναρωτιόμαστε αν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν οι δανειστές μας αντί για χρήματα μας έδιναν…ψυχοφάρμακα!
Σε αυτή τη χώρα που η μεταπολιτευτική της περίοδος είναι πλήρης στρεβλώσεων σε όλα της τα επίπεδα, με κύρια αιτία το πολιτικό σύστημα, η σοβαρότητα έχει γίνει συνώνυμη
της φαιδρότητας. Κι αν τα καραγκιοζιλίκια, ήταν λαϊκοί ηρωισμοί στην εποχή του Σπαθάρη, σήμερα έχουν αποκτήσει τον χαρακτήρα της γελοιότητας.
Το κυβερνών κόμμα, «πνίγεται» από τις ιδεολογικές και πολιτικές του αντιθέσεις, έρμαιο των αδυναμιών του και των πελατών του στον δημόσιο τομέα και των συντεχνιών. Ένα κυβερνών κόμμα που αδυνατεί να μειώσει και να εξυγιάνει το κράτος, το οποίο βρίσκεται σε τυμπανιαία κατάσταση και συνεχώς αναδίδει οσμές αποσύνθεσης. Ένα κυβερνών κόμμα που εξαπάτησε τους Έλληνες –και μάλιστα πολλάκις- και τους κατέστησε λαό κατά το ήμισυ βολεμένους και τους υπόλοιπους …κατατρεγμένους για να επιβιώσουν….οι βολεμένοι!
Η αξιωματική αντιπολίτευση, απέχει παρασάγγας από το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αφού οι επίγονοί του το κατέστησαν εικόνα και ομοίωση του αντιπάλου δέους. Μια αξιωματική αντιπολίτευση που αντί να ασχολείται με την επιθυμούμενη απεξάρτησή της από τον εσωστρεφή και προστατευόμενο δημόσιο τομέα και την απαραίτητη προσκόλλησή της στον ιδιωτικό και ανταγωνιστικό, κλείνει το μάτι συνεχώς σε συντεχνίες και κρατικοδίαιτες –δήθεν λαϊκές – πρακτικές και λογικές, αδιαφορώντας για την επόμενη ημέρα και τη δυνατότητά της να κυβερνήσει.
Η ορθόδοξη αριστερά, είναι κρυμμένη πίσω από τις αράχνες της ιδεολογίας και της παγκόσμιας ανυπαρξίας της. Με ουτοπικά συνθήματα και επιχειρήσεις του συνδικαλιστικού της στρατού σε αεροδρόμια, λιμάνια και κάθε λογής διεκδικήσεις, προς όφελος των λίγων και ζημιά ολόκληρων άλλων τάξεων και της ίδιας της οικονομίας. Μια ορθόδοξη αριστερά, που αρνείται κάθε απόλυση, αλλά απολύει τους υπεράριθμους των δικών της επιχειρήσεων! Με μια ορθόδοξη αριστερά που απαιτεί κατώτερο μισθό 1400 ευρώ για όλους, αλλά δεν δίνει πρώτη το παράδειγμα με αντίστοιχους μισθούς σε δικούς της εργαζόμενους! Μια ορθόδοξη αριστερά που καλεί τους πολίτες να μη πληρώνουν όσα ψηφίζει η Βουλή! Που αρνείται το Σύνταγμα της χώρας! Που καλεί την κοινωνία να της ακολουθήσει στην εποχή του Λένιν και του Στάλιν!
Η «προοδευτική» αριστερά, είναι κρυμμένη πίσω από τα γιουρούσια καταλήψεων των βολεμένων, αντί να είναι προστάτης των αδυνάτων. Μια «προοδευτική αριστερά» που επαγγέλλεται την επιστροφή στη δραχμή (όπως εσχάτως και η ορθόδοξη), αδιαφορώντας πόσο βαριά θα πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα κάτι τέτοιο. Μια «προοδευτική» αριστερά, μπροστάρη κάθε παρανομίας του κάθε πικραμένου «δεν πληρώνω», «καταλαμβάνω» η «γιαουρτώνω»!
Το συνδικαλιστικό κίνημα που ανεύθυνα και αδιακρίτως υπερασπίζεται τη στασιμότητα και κάθε λογής παράλογο κεκτημένο και καθίσταται ο νταβατζής κάθε παραγωγικής προσπάθειας. Παραλύει την οικονομία της Ελλάδας καθημερινά, την ώρα που καταγγέλλει ότι η πολιτική των πιστωτών βυθίζει την χώρα στην ύφεση! Κλείνει δε τα μάτια στη διαφθορά του δημοσίου ή τουλάχιστον την αναμφισβήτητη διαφθορά σε τελωνεία, εφορίες και πολεοδομίες.
Η Δικαιοσύνη, αντί να επιταχύνει τις διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης, αφού σπαταλιούνται τεράστιοι εθνικοί πόροι, μιλάει για «οικονομική κατοχή».
Τα συνδικάτα – τέρατα (δικηγόροι, γιατροί, φαρμακοποιοί, ταξιτζήδες κλπ), ταλαιπωρούν την κοινωνία, χωρίς να …ταλαιπωρηθούν για λίγο, εξυγιαίνοντας τους κλάδους τους.
Οι ανεύθυνους επιχειρηματίες –πολλοί παιδιά της πολιτικής διαπλοκής και μάλιστα ουκ ολίγοι- αρνούνται να καταβάλλουν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους, κρυμμένοι πίσω από την πολυνομία και την ανυπαρξία των κρατικών υποδομών.
Κι όλοι μας, έχουμε κάπου έναν Θανάση, έναν Χρήστο ή μια Ελπινίκη, για να μας σβήσουν μια κλήση, να τακτοποιήσουν αζημίως τις φορολογικές μας υποθέσεις, να μας δώσουν δίπλωμα οδήγησης, να μεταθέσουν το παιδί μας στο στρατόπεδο δίπλα στο σπίτι μας, να πάνε τον κάδο των σκουπιδιών έξω από το σπίτι του γείτονα και όχι το δικό μας, να στείλουν το ΣΔΟΕ στο μαγαζί του ανταγωνιστή, να περάσουν –και πάλι αζημίως – ως νόμιμο το αυθαίρετό μας, να φροντίσουν την ίδρυση κάποιου ΑΕΙ ή ΤΕΙ στο χωριό μας για να νοικιάζουμε το πατρικό ή να πουλάνε καφέδες οι καφετέριες, να έχουμε τους αλλοδαπούς να μαζεύουν τη σοδειά και να παίρνουμε τις επιδοτήσεις και τόσα άλλα.
Δεν είναι στραβός ο γιαλός για τους Έλληνες.
Εμείς αρμενίζουμε στραβά.
Γι αυτό σπαρασσόμαστε μεταξύ μας με επίκεντρο την ψυχοπάθειά μας και τη μιζέρια μας.
Γι αυτό μας έχει πάρει ο διάβολος.
Επειδή είμαστε μια κοινωνία, που ο καθένας μας δεν θέλει ν’ αλλάξει τίποτα για τον ίδιο, αλλά ν’ αλλάξουν όλα για τους άλλους…
Επειδή είμαστε μια κοινωνία, που όπως δείχνουν τα δεδομένα, δεν έχουμε καν το αίσθημα αυτοσυντήρησης.
Ξεχάσατε τους δημοσιογράφους για τον ρόλο, τον οποίο διαδραματίζουν κατά την περίοδο μεταπολίτευσης, ακόμη και σήμερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή