και η διαστρέβλωση της ιστορίας
Ο Νίκος Ζαχαριάδης, ήταν κορυφαία φυσιογνωμία για τα δεδομένα του ΚΚΕ, που αποκηρύχτηκε ως προδότης και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.
Οι σύντροφοί του καταδιώχτηκαν στα βάθη της Σοβιετίας, ο ίδιος πέθανε σαν το «σκυλί» στη δική του σιβηρική εξορία, ξεχασμένος από εχθρούς και φίλους.
Έκτοτε, το όνομά του ήταν απαγορευμένο στους κόλπους του ΚΚΕ.
Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα.
Που τον ξαναθυμήθηκαν για να τον αποκαταστήσουν!
Όχι, λένε τώρα, ο Ζαχαριάδης δεν ήταν προδότης!
Μια ακόμη από τις γνωστές
παλινδρομήσεις του ΚΚΕ.
Σχεδόν εξήντα χρόνια έσερναν στο πτώμα του τα μύρια όσα και ξαφνικά αποφάσισαν να τον αποκαταστήσουν.
Κι έστησαν φιέστα στο νεκροταφείο.
Εξόχως σουρεαλιστική, αφού δεν υπήρχε χώρος μέσα κι έξω από το νεκροταφείο, που να μην έχει κολλημένες αφίσες με τη φωτογραφία του και αναφορές περί του «αγωνιστή του διεθνισμού»!
Στην «κόκκινη» σύναξη, ακούστηκε ο ύμνος του «δημοκρατικού» στρατού, ο θούριος «ΕΛΑΣ – ΕΛΑΣ για την Ελλάδα» και ουκ ολίγες αφηγήσεις για τα…επιτεύγματα του «κόκκινου» στρατού! Διαβάστηκε, μάλιστα και η κατάθεση που είχε δώσει ο Ζαχαριάδης, όταν ήταν κρατούμενος της Γκεστάπο στην Αυστρία.
Η Αλέκα Παπαρήγα, διάβαζε το λογύδριό της.
Κάπου κάπου σταματούσε σαν να περίμενε κάτι.
Κι ω του θαύματος, είχε δίκιο!
Κνίτες, αποθέωναν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ, κουνώντας τις σημαίες με τα σφυροδρέπανα της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης.
Μόνο που δεν διέκρινα αν τις κουνούσαν μόνο αριστερά ή τις πήγαιναν και προς τα δεξιά…
Η μηχανή του χρόνου, πήγαινε τον διαβάτη κατ’ ευθείαν στην Αθήνα του εμφυλίου. Στον Δεκέμβριο του 1944.
Δικαίωμά τους να πιστεύουν ότι θέλουν.
Μπορεί να έχουν και δίκιο οι ιστορικοί του ΚΚΕ και ο Ζαχαριάδης να μην ήταν προδότης.
Άλλωστε οι κανονικοί ιστορικοί έχουν αποφανθεί περί τούτου εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ως γνωστόν το μοναδικό κομμουνιστικό κόμμα της υφηλίου αργεί να αποφασίσει αν ο βηματισμός πρέπει να ξεκινά με το δεξί ή με το αριστερό πόδι….
Δικαίωμά τους να πιστεύουν ότι είναι ακόμη και δημοκράτες…
Άλλωστε περί τούτου μιλούσε και ο αιμοσταγής πατερούλης Ιωσήφ Στάλιν.
Δεν είναι δικαίωμά τους, όμως, να διαστρεβλώνουν συστηματικά την ιστορία.
Να αποκαλούν, επί παραδείγματι δημοκρατικό τον στρατό που σήκωσε τα όπλα εναντίον της Ελλάδας με σκοπό την βίαιη προσάρτησή της στη Σοβιετική Ένωση και να προσδίδουν τον χαρακτηρισμό του …φασιστικού στον εθνικό στρατό, που ήταν ο εντολοδόχος της ελληνικής κυβέρνησης.
Δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούν ήρωα τον …Βελουχιώτη και …όργανα του ιμπεριαλισμού τον Ζέρβα ή τον Ψαρρό, ή όποιον αντιτάχθηκε στις θελήσεις τους…
Το παραμύθι πλέον, δεν έχει δράκο! Ζούμε στο 2011.
Κι ας θυμηθούν, αφού θυμήθηκαν τον Ζαχαριάδη και τον Τάκη Λαζαρίδη, που καθόταν στο εδώλιο δίπλα στον Μπελογιάννη.
Τον Λαζαρίδη, που έγραψε το περίφημο: «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου