Ο Γιώργος, ξανοίχτηκε, πάλι, με το καινούργιο κατακίτρινο κανό του στον Αργοσαρωνικό και κάνοντας το προσφιλές του θαλασσινό κουπί, άρχισε να σκέφτεται πολλά πράγματα.
Θυμήθηκε ότι συμπληρώθηκαν δώδεκα μήνες από την ημερομηνία που υπέγραψε το Μνημόνιο κι έβγαλε το διάγγελμα του Καστελόριζου.
Θυμήθηκε, ότι στους δώδεκα αυτούς μήνες, το
μόνο που συνέβη είναι να γίνουν καταθλιπτικοί οι περισσότεροι Έλληνες, να πληρώνουν περισσότερους άμεσους και έμμεσους φόρους όσοι πάντα τους πλήρωναν, να χάσουν
τις συντάξεις τους τα γεροντάκια, να διαβρωθεί επικίνδυνα η κοινωνική ισορροπία, να βυθιστεί στην ύφεση το πλέον δημιουργικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας, ο ιδιωτικός τομέας, προς δόξα του «βάρβαρου», διεφθαρμένου και υπέρογκου δημόσιου τομέα, ο οποίος παρέμεινε αλώβητος.
Την ώρα που ο Γιώργος Παπανδρέου, έκανε μια πιο βαθειά – δυνατή κουπιά για να υπερπηδήσει ένα μικρό κυματάκι του Σαρωνικού, ασφαλώς θα σκεφτόταν, ότι το υπουργικό του συμβούλιο, με 49 νοματαίους, ασφαλώς και δεν είναι το πιο ευέλικτο όργανο για να επιλύσει τόσα προβλήματα.
Πολύ περισσότερο αφού ο καθένας από τους 49, είναι τσακωμένος με τους υπόλοιπους …48!
Αλλά, πάλι, ξανασκέφτηκε, αυτούς έχω, αυτούς εμπιστεύομαι, άλλωστε έχει περάσει κι η περίοδος των μεταγραφών.
Ακόμη, όμως κι αν μπορούσα να κάνω μεταγραφές, ποιους να πάρω;
Τον Κουβέλη ή τον Μανώλη;
Εδώ μια Μπιρμπίλη έφερα κι αυτή σηκώνει μπαϊράκι ακόμη και σε μένα…
Σε μια στροφή του κανό, την ώρα που το θαλασσινό νερό, έσκασε με δύναμη στο πρόσωπό του, ο Γιώργος Παπανδρέου θυμήθηκε τα κλειστά επαγγέλματα που… άνοιξαν χωρίς ν’ ανοίξουν.
Τον έπιασε δέος, όταν σκέφτηκε τις απειλές των δικηγόρων βουλευτών…
Μια ζάλη, όταν θυμήθηκε ότι οι ταξιτζήδες μπορεί να επηρεάζουν την κοινή γνώμη, αν ανοίξει το επάγγελμα…
Μια σκοτοδίνη, όταν του ήρθε στο μυαλό η άρνηση της Μπιρμπίλη να κατέβει περιφερειάρχης…
Να κι ο Σημίτης…Να μιλάει για αναδιάρθρωση…
Κι η Βασούλα;
Τι στα κομμάτια θέλει κι αυτή;
Ένα κοριτσόπουλο από τα Βαλιμίτικα του Αιγίου ήταν, όταν γυάλισε στον πατέρα και την έκανε άνθρωπο…
Κι ο Θόδωρος ο χοντρός, ο μπιφτεκογέρακας;
Τι στο καλό τον έπιασε στα γεράματα, να λέει αλήθειες και να ξεσηκώνει τους κοπρίτες; Τώρα βρήκε να τακτοποιήσει τη συνείδησή του;
Λίγο μετά, ένα κύμα τον βρήκε από τ’ αριστερά.
Σκέφτηκε ότι θα το αποφύγει, αλλά κατάλαβε ότι έχει ονοματεπώνυμο και καταγωγή από το ΠαΣοΚ του πατέρα.
Νίκος Φωτόπουλος, εκ ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.
Α, ρε πατέρα, με την κομματοκρατορία που έφτιαξες.
Έλεγε ότι οι άλλοι είχαν τα γκόλντεν μπόις στις τάξεις τους, αλλά εκείνος τα εξέθρεψε…
Το κύμα μεγάλωσε ακόμη πιο πολύ.
Δε βαριέσαι.
Λεφτά υπάρχουν για να πάρουμε μεγαλύτερο κανό.
Θυμήθηκε ότι μια τραπεζοκόμος στα ΕΛΠΕ, αμείβεται με 70.000 ευρώ τον χρόνο…
Ότι η διαφθορά στο δημόσιο ζει και βασιλεύει!
Ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι απαιτούν να δουλεύουν οι άλλοι και να δανείζεται συνεχώς η χώρα για να κάθονται αυτοί.
Ήθελε να πει, γαμώ τη Κερατέα μου, αλλά δεν του το επέτρεψε η ευγενική του καταγωγή.
Ήθελε να πει ότι είναι εγκλωβισμένος ανάμεσα στους τουρίστες του Beautiful Peaple και το λαϊκό ΠαΣοΚ και να βλαστημήσει το δεύτερο, αλλά θυμήθηκε ότι η μαμά Μαργαρίτα μπορεί να του βάλει πιπέρι στο στόμα.
Το κυματάκι του Αργοσαρωνικού μεγάλωνε.
Το κανό ήταν πια δυσκολοκυβέρνητο.
Ο χρόνος αντίδρασης τέλειωνε.
Δεν ήξερε αν ήταν μούσκεμα από τη θάλασσα ή τον ιδρώτα απ’ το κουπί.
Τότε, τον ξύπνησε μια φωνή.
Ήταν της Άντας.
- Ξύπνα, σε γυρεύει στο τηλέφωνο η μεγάλη…
- Η Παναγία η κτηματομεσίτρια;
- Η Άντζελα καλέ…Η Μέρκελ…
- Τι θέλει;
- Να καθιερώσεις το Μνημόνιο Ολυμπιακό αγώνισμα…
- Γαμώ το μουνί της πεταλούδας…
- Please θα πληγώσεις τη μαμά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου