Δύσκολα μπορεί να υπάρξει ένας σώφρων Έλληνας πολίτης που να πιστεύει ότι τα σημερινά ελληνικά κόμματα και οι ηγεσίες τους αντιμετωπίζουν με ρεαλισμό και σοβαρότητα την πραγματικότητα, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Παραδείγματα αιθεροβάμονος αγναντέματος ουκ ολίγα.
Είτε από τα κόμματα εξουσίας είτε από τα κόμματα της παλαβής αριστεράς, είτε από το ΚΚΕ.
Δεν θα σταθούμε σε πολλά.
Θα αναφέρουμε μόνο ότι τα δυο
κόμματα εξουσίας, σε όλη τη διάρκεια ζωής της κυβέρνησης Παπαδήμου, το ένα ασχολείται με το αν θα υπογράψει ο αρχηγός του μια επιστολή στους δανειστές της χώρας και το άλλο με τη διαδοχή του Γιώργου Παπανδρέου στην κεφαλή του.
Τα δε κόμματα της αριστεράς, υποθάλπουν τους…Φωτόπουλους.
Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη κεντρικό ζήτημα ήταν και εξακολουθεί να είναι, οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν ούτως ώστε να επιβιώσουν η Ευρωζώνη και το ευρώ.
Η συζήτηση περιλαμβάνει και το θέμα αν οι χώρες της Ευρωζώνης πρέπει να μεταβιβάσουν μέρος της κυριαρχίας τους σε ένα θεσμικό ευρωπαϊκό όργανο, το οποίο θα ασκεί κοινή δημοσιονομική πολιτική.
Δηλαδή, ένα πανευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών, στο οποίο θα «περάσει» η κυριαρχία των χωρών σε ζητήματα Υγείας, Παιδείας, Εργασίας ή οτιδήποτε άλλο χρειαστεί.
Η Ελλάδα είναι χαρακτηριστικά απούσα από αυτές τις διεργασίες, αφού έχει να ασχοληθεί σχετικά με τον αν ο Βενιζέλος ή ο Λοβέρδος θα κυριαρχήσουν στη μάχη διαδοχής του ΠαΣοΚ, αν οι εκλογές θα γίνουν στις 19 Φεβρουαρίου όπως απαιτεί η Νέα Δημοκρατία ή αν θα επανιδρυθεί η…Αγροφυλακή που τάζουν κάποιοι λαϊκιστές σε ευήκοα ώτα!
Με το κόστος δανεισμού για Ιταλία και Ισπανία να βρίσκεται στα επίπεδα που ήταν η χώρα μας όταν οδηγήθηκε εκτός αγορών, με τη Γαλλία στην κατάσταση που ήταν η Ιταλία πριν από τρεις μήνες, είναι ξεκάθαρο ότι τα 440 δισεκατομμύρια ευρώ που διαθέτει σήμερα το κοινό ταμείο (EFSF), δεν φτάνουν ούτε για…ζήτω!
Οι αλλαγές είναι προ των πυλών και αναμένονται σαρωτικές και καθοριστικές για τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Κι όμως, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, περί άλλων τυρβάζουν και εν πολλοίς ασχολούνται με τις εσωκομματικές τους ίντριγκες.
Ο αναχρονισμός στο απόλυτο μεγαλείο του.
Κι όταν βρεθούν οι αλλαγές -λύσεις από την Ευρώπη, αυτές θα βάζουν τα πράγματα σε νέα βάση.
Ο κάθε κατεργάρης είναι –ηλίου φαεινότερο- θα καθίσει στον πάγκο του.
Κάποιες χώρες δύσκολα θα μπορούν να ακολουθήσουν.
Με πρώτη και χειρότερη την χώρα μας….
Την ευθύνη, τότε θα έχουν αποκλειστικά τα κόμματα.
Όλα!
Μηδενός εξαιρουμένου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου