Αυτό που συμβαίνει με την αριστερά στην Ελλάδα δεν συμβαίνει σε κανένα κράτος του κόσμου.
Αυτόκλητη υπερασπίστρια των αδυνάτων, αλλά μη καταθέτουσα σαφή πρόταση για την νέα Ελλάδα.
Γιατί, ασφαλώς δεν είναι σοβαρή πρόταση να φύγουμε από την Ευρώπη, να κοινωνικοποιήσουμε (δηλαδή κρατικοποιήσουμε) τα πάντα και να ζήσουμε με αποκλειστικά δικά μας μέσα. Έτσι; Να είμαστε ξεκάθαροι.
Τότε να κλείσουμε και τα σύνορα, να απαγορέψουμε και τις μετακινήσεις και να γίνουμε κάτι σαν την
παλιά…Σοβιετία του κόκκινου φασισμού.
Αυτά, όμως, δεν είναι του παρόντος.
Σήμερα, τα κόμματα της αριστεράς, είναι στους δρόμους (τι σπάνιο φαινόμενο;)και προτρέπουν τους Έλληνες να μη πληρώσουν το ειδικό τέλος ακινήτων.
Οποία αντίφαση!
Η αριστερά που υποτίθεται διεκδικεί κοινωνική δικαιοσύνη (για τους άλλους κι όχι τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις της) και την ανισοκατανομή του πλούτου (δηλαδή και των ακινήτων), είναι υπέρ εκείνων που τα κατέχουν!
Είναι σαφές, ότι μπλεγμένη και πάλι στις γραμμές της, φάσκει κι αντιφάσκει.
Κοινωνική δικαιοσύνη και προτροπή των πάντων να μην πληρώσουν είναι ασύμβατα αντικρουόμενα δεδομένα.
Ασφαλώς και υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να πληρώσουν το τέλος ακινήτων. Κι είναι απαραίτητο να εξαιρεθούν κάποιες κατηγορίες συνανθρώπων μας.
Άλλο, όμως αυτό κι άλλο η γενικευμένη άρνηση.
Η γενικευμένη άρνηση, αντιβαίνει και στη συλλογική ευθύνη, την οποία υποτίθεται επίσης ότι καλλιεργεί η αριστερά.
Η οποία, όπως παραδοσιακά συμβαίνει εδώ και δεκαετίες, το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι η συνεχής αναταραχή του τόπου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου