Πως θα συναντήσουμε το μέλλον με …Λαφαζάνηδες;

Βλέπαμε κι ακούγαμε με φίλους στην εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη «Ανατροπή»,τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Λαφαζάνη, να μιλάει με θέρμη για το μέγιστο πολιτικό του όραμα, την επιστροφή της χώρας στη δραχμή.

Ήταν μια καλή κωμωδία, σε μια εποχή που οι Έλληνες έχουν πάψει να γελάνε...

Δεν θα ασχοληθούμε με το γεγονός ότι

συμπεριφερόταν ως κήνσορας των πάντων και δεν επέτρεπε σε κανέναν να του εκφράσει άλλη άποψη.

Θα σταθούμε μόνο στην αμηχανία του όταν ρωτήθηκε αν έχει κοστολογηθεί το κόστος εξόδου της Ελλάδας από τη ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή.

«Δεν υπάρχει τέτοια κοστολόγηση», απάντησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά έχασε κάθε ίχνος σοβαρότητας και ο ίδιος και η πρότασή του.

Ο άνθρωπος που έχει κάνει σημαία της πολιτικής του την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, αδυνατεί να τεκμηριώσει την πρότασή του.

Δεν έχει στη διάθεσή του, ούτε μια απλή έκθεση ιδεών για να την τεκμηριώσει.

Κι ύστερα μιλάμε για υπεύθυνους πολιτικούς.

Οι γραφικές πλέον περιπτώσεις πολιτικών περασμένων δεκαετιών, νομίζουμε ότι πρέπει να τελειώνουν.

Η Ελλάδα σήμερα, δεν αντέχει ούτε πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς, ούτε ερασιτεχνισμούς, ούτε πολύ περισσότερο γραφικότητες.

Οι Έλληνες πολιτικοί, έστω και με μεγάλες καθυστερήσεις που αύξησαν το κόστος που τελικά θα πληρώσουν οι Έλληνες, έκαναν αναγκαστική προσγείωση στο έδαφος, μετά την απόλυτη συνειδητοποίηση των πραγματικών αναγκών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλη η Αριστερά, επέλεξαν να είναι έξω από τις εξελίξεις, αφού είναι βέβαιο ότι αν βρεθούν εντός, θα καταρριφτούν μιας δια παντός οι ουτοπικές τους εξαγγελίες, αναφορές και πολιτικές.

Το ίδιο έκανε μια ζωή η ελληνική Αριστερά.

Απλώς κατήγγειλε αλλά ποτέ δεν συμμετείχε, με εξαίρεση το 1989.

Υπό αυτή την έννοια, έστω κι αν η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση, δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι γραφικοί δεν μπορούν να γίνουν –όχι μόνο πλειοψηφικό ρεύμα – αλλά ούτε καν συγκροτημένη κίνηση με θέσεις, προτάσεις ουσιαστικές και ρεαλιστικές, αλλά και διάθεση συμμετοχής.

Ο Λαφαζάνης κι οι όμοιοί του, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι μόνο με τις διαδηλώσεις και τις καταγγελίες η Ελλάδα δεν μπορεί να πορευτεί στο μέλλον.

Ακόμη κι αν το μέλλον έχει τα χρώματα που εκείνοι ονειρεύονται!