Το ΠαΣοΚ που λειτουργεί ως…Κρόνος!

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι το ΠαΣοΚ είχε πάντοτε τεράστιες δυνατότητες αυτοσυντήρησης.
Το απέδειξε σε πολλές καμπές της ιστορίας του.
Από τότε που κλονίστηκε με το σκάνδαλο Κοσκωτά και το ειδικό δικαστήριο, μέχρι την «αναίμακτη» αποχώρηση του Ανδρέα Παπανδρέου, την θολή (με την έννοια ότι ποτέ δεν διερευνήθηκε ουσιαστικά) εποχή του χρηματιστηρίου, αλλά και την διαδοχή του Κώστα Σημίτη με το …δακτυλίδι στο πρωτότοκο παιδί του ιδρυτή του.
Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει τι θα συμβεί στο εγγύς μέλλον, είτε με
 την ενότητα είτε με την ίδια την ύπαρξη του ΠαΣοΚ.
Όμως, με δεδομένο ότι τα δημοσκοπικά ποσοστά, αλλά και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκά στοιχεία, τα πράγματα δείχνουν ιδιαιτέρως σοβαρά.

Πράγματι, η κοινωνία παρακολούθησε έκθαμβη τον διασυρμό του Γιώργου Παπανδρέου και την μαθηματική πορεία του προς την πολιτική «αυτοκτονία».
Την οποία, απέφυγε την τελευταία στιγμή, λόγω της υπαναχώρησής του στην υποψηφιότητα Πετσάλνικου.
Ο τέως πρωθυπουργός, έχουμε την αίσθηση ότι θα παλέψει με νύχια και με δόντια για να κρατήσει το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του.
Το αποδεικνύουν οι τελευταίες του ενέργειες (με την σαφή επιχείρησή του να αναλάβει πρωθυπουργός κάποιος αχυράνθρωπος), αλλά και με την… υποδοχή που του επιφυλάχτηκε – μέσω της άριστης κινητοποίησης του Μιχάλη Καρχιμάκη- στην επιστροφή του στην Ιπποκράτους.

Από την άλλη πλευρά, αφού ο βασιλιάς έπεσε, κραυγάζουν οι πάλαι ποτέ σφουγκολολάριοι.
Ήδη, έχει τεθεί ζήτημα ηγεσίας πριν ακόμη από την πτώση του.
Η δε κοινοβουλευτική ομάδα βρίσκεται σε τεράστιο αναβρασμό, αφού εκτός όλων των άλλων, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι περισσότεροι από εκατό (100) βουλευτές θα είναι έξω από την επόμενη σύνθεση της Βουλής.

Τι θα συμβεί;  Ουδείς γνωρίζει.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, «πολιορκείται» από διάφορους ανθρώπους του περιβάλλοντός του για να παραμείνει αρχηγός του ΠαΣοΚ, ίσως και να είναι υποψήφιος του στις επόμενες εκλογές.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έκαναν τα παζάρια σχετικά με το πόσοι θα μπουν ή θα βγουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου και αποδεικνύουν καθημερινά ότι συνεχίζουν να παίζουν τα παιγνίδια εξουσίας για την επόμενη ημέρα.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που με τις επιλογές τους σε τελείως ακατάλληλα πρόσωπα των προηγούμενων κυβερνήσεων, συνετέλεσαν στην αναποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων και των νόμων.
 Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που συμβούλευαν και συμβουλεύουν λάθος τον τέως πρωθυπουργό.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που και τώρα ακόμη, επιχειρούν και τον διαβεβαιώνουν για το πολιτικό του μέλλον και τον έλεγχο του κόμματος.
Είναι οι ίδιοι που επιχειρούν να απαξιώσουν το εγχείρημα Παπαδήμου.
Και εν τέλει, καταστρέφουν και τα τελευταία ίχνη πολιτικής σοβαρότητας του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος εμφανίζεται να δίνει μάχη για ένα χρεοκοπημένο σύστημα εξουσίας, το οποίο κληρονόμησε αλλά – θεωρητικά- ανέλαβε να αλλάξει ριζικά.

Άλλες, όμως, οι βουλές του βαθέως ΠαΣοΚ.
Ξαναλέμε! Ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί, ειδικά όταν οι «άλλες» πλευρές δεν έχουν ακόμη ουσιαστικά σχηματοποιηθεί.
Πολύ περισσότερο δε, αν προσθέσουμε και τον παράγοντα αυτοσυντήρηση, που είναι ο σημαντικότερος.
Έχουμε, όμως, την βεβαιότητα ότι η…πασοκική αυτοσυντήρηση, ειδικά όταν βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα επιβίωσης ή εξουσίας, είναι ικανή να φάει τα παιδιά της.
Ανεξαρτήτως αν αυτά είναι τα παιδιά του ιδρυτή του ΠαΣοΚ, χωρίς τον οποίο οι ανά την υφήλιο θυρωροί… θα γνώριζαν πολύ λιγότερους ανθρώπους…