Η κατάρρευση του μοντέλου του 1981

Γράφει

 ο Πάνος Λειβαδάς*

Παρά την κρίση και τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης που έχουν γονατίσει την οικονομία και την κοινωνία μας, πολλοί μένουν εγκλωβισμένοι σε διαχειριστικές λογικές προσέγγισης του προβλήματος ή το πολύ

 στη συζήτηση περί ευθυνών πολιτικών προσώπων. Το χειρότερο είναι ότι αυτό συμβαίνει διότι δεν συμφέρει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να κατανοήσει τις ρίζες του προβλήματος, αφού αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε μετά να πυροβολήσει τα ίδια της τα πόδια. Επειδή αυτό είναι αδύνατο, προτιμούν να στρέφονται εναντίον της κοινωνίας.

Για μας, σήμερα καταρρέει ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, πολιτικής οργάνωσης, «αξιακής» συγκρότησης και κοινωνικής πρακτικής, που εκφράστηκε πολιτικά με το ΠαΣοΚ. Καταρρέει η 30χρονη πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία που είχε οικοδομήσει με τους συνοδοιπόρους του στην κρατική μηχανή, στον συνδικαλισμό, στα ΜΜΕ και αλλού. Σήμερα καταρρέει γύρω μας ο τρόπος που υλοποιήθηκε η «Αλλαγή» του 1981.

Ο τάχα «εκδημοκρατισμός», δεν ήταν παρά ο ιδεολογικός εξωραϊσμός του πιο αδίστακτου σχεδίου παράδοσης της χώρας στα συντεχνιακά συμφέροντα και σε ένα καθεστώς διαπλοκής, συνδιαλλαγής, συνενοχής και διαφθοράς. Συνθήκες που οδήγησαν στην παραγωγική κατάρρευση της χώρας και μετέβαλλαν την κοινωνία μας σε μία χώρα που ζεί με δανεικά.

Και τι ειρωνεία της μοίρας το ότι τα παλικάρια της «Αλλαγής» και του «Εκσυγχρονισμού», είναι σήμερα θιασώτες του πιο μυωπικού νεοφιλελευθερισμού και χειροκροτούν μέτρα απίστευτης κοινωνικής αναλγησίας, οδηγώντας τους Έλληνες σε αδιέξοδα που δεν είχαν ποτέ φανταστεί. Κι όλα αυτά για να «θεραπεύσουν» μία κοινωνία, που καταρρέει εξ αιτίας των πολιτικών τους αντιλήψεων και πρακτικών!

Υπάρχει όμως ελπίδα. Σταδιακά η κοινωνία στρέφεται ολοένα και περισσότερο προς τις αξίες της παράταξής μας. Έχει πια κατανοήσει τις βαθύτερες αιτίες της κρίσης και καταλαβαίνει ότι πρέπει να ακολουθήσει αντίστροφη πορεία. Έχει κατανοήσει ότι η Ελλάδα χρειάζεται να υπερβεί την παραγωγική καθίζηση της δεκαετίας του ’80 και για αυτό στρέφεται στη σύνθεση της κοινωνικής δικαιοσύνης με την οικονομική ελευθερία. Στρέφεται, δηλαδή, προς τα ιδανικά της Κεντροδεξιάς.

Έχει καταλάβει που μας οδήγησε η αμοραλιστική λογική της ήσσονος προσπάθειας και στρέφεται προς μία κοινωνία που η «Ισότητα» θα ταυτίζεται με την «Αξιοκρατία». Ξέρει ότι οι κραυγές «Ζήτω το Κράτος» ή «Κάτω το Κράτος», δεν δίνουν λύσεις και επιζητεί την μοναδική βιώσιμη λύση: της αγοράς που μπορεί να δημιουργήσει και του κράτους που μπορεί να ρυθμίσει και εποπτεύσει. Της μόνης λύσης, δηλαδή, που εγγυάται την ανάπτυξη ενός πλούτου, που μετά μπορούμε υγιώς να φορολογήσουμε, ώστε να συντηρήσουμε το κοινωνικό κράτος που επιδιώκουμε όλοι. Χωρίς να καταφεύγουμε στα δανεικά, τα ελλείμματα και τα Χρέη, που σήμερα είναι η αλυσίδα με το βαρίδι που μας τραβά όλους προς τον βυθό και τον πνιγμό.

Είναι μία κοινωνία που αγωνίζεται να ανακτήσει την τσακισμένη της υπερηφάνεια, που της στέρησαν οι επιλογές του νύν Πρωθυπουργού, αφού για να εφαρμόσει την πολιτική του, έπρεπε πρώτα να γονατίσει το ηθικό των Ελλήνων. Για αυτό και στρέφεται στο νέο πατριωτισμό και προσεγγίζει εκ νέου την συλλογική της εθνική ταυτότητα: το θεμέλιο της δημοκρατίας και του πατριωτισμού.

Η Κεντροδεξιά δεν είναι απλώς ένα κόμμα ή η οργανωμένη του βάση. Είναι ένα πλατύ κοινωνικοπολιτικό ρεύμα που από την αφύπνιση και ενεργή παρέμβασή του, εξαρτάται η αντιστροφή και των οικονομικών και των κοινωνικών συνθηκών που βιώνουμε. Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς δεν αποσκοπούν απλώς την κατάκτηση της εξουσίας. Επιθυμούν την διαμόρφωση και εμπέδωση ενός νέου ιδεολογικού, οικονομικού και πολιτικού προσανατολισμού που θα οδηγήσει την κοινωνία μας στο οριστικό ξεπέρασμα των πρωταρχικών αιτιών, που οδήγησαν σ’ αυτή την κρίση.

Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίσουμε στην ανάκτηση της υπερηφάνειας και της δημιουργικότητάς μας, τόσο στο Εθνικό όσο και στο ατομικό επίπεδο.

* Ο Πάνος Λειβαδάς είναι αναπληρωτής Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας