Στράβωσε ο γιαλός;

Γράφει
 ο Γιάννης Πρετεντέρης

Διαβάζω στην «International Herald Tribune» ότι έχει τεθεί προς πώληση η κατοικία Northcliff στο Κεντ. Είναι µια κατοικία τυδωριανής εποχής, η οποία αγοράστηκε και ανακαινίστηκε τον περασµένο αιώνα από τον περίφηµο λόρδο Northcliff, φίλο του Τσόρτσιλ και µεγιστάνα του βρετανικού Τύπου.
Η κατοικία, διαθέτει
 46 δωµάτια, εκ των οποίων έντεκα υπνοδωµάτια, έχει συνολική έκταση 717 τ.µ. και περιβάλλεται από κήπο 8.100 τ.µ. Τιµή πώλησης: 1,6 εκατ. λίρες, δηλαδή δυο εκατ. ευρώ.
Μη σπέυσετε να σφυρίξετε µε θαυµασµό. Είναι ακριβώς η νέα αντικειµενική αξία που προσδιόρισε το υπουργείο Οικονοµικών για ένα διαµέρισµα 200 τ.µ. στη Φιλοθέη ή το Ψυχικό. Ηθικό δίδαγµα; Είτε κάποιοι πιάνουν κορόιδα τους κληρονόµους του λόρδου είτε το υπουργείο πιάνει κορόιδα τους Έλληνες φορολογουµένους.
Άκουσα το Σαββατοκύριακο τον υπουργό Οικονοµικών να ανακοινώνει ότι προτίθεται να καταργήσει τις φοροαπαλλαγές. Προσέξτε: τις φοροαπαλλαγές…
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η περίφηµη µάχη κατά της φοροδιαφυγής εξελίσσεται σε µια επιχείρηση ακόµη µεγαλύτερης επιβάρυνσης όσων εκπληρώνουν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους. Και οι οποίοι τελούν ήδη υπό ασφυκτική φορολογική πίεση. «Αφού δεν πληρώνουν άλλοι, να πάρουµε περισσότερα από όσους πληρώνουν ήδη!» Αντιλαμβάνομαι ότι το υπουργείο Οικονοµικών βρίσκεται µε την πλάτη στον τοίχο. Για δυο λόγους:
Πρώτον: τα δηµόσια έσοδα υπολείπονται σηµαντικά των προβλέψεων.
Δεέτερον: οι δηµόσιες δαπάνες δεν πάνε εύκολα πιο κάτω από την περσινή συγκράτησή τους.
Μόνο που οι φορολογούµενοι δεν φταίνε ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Η υστέρηση των εσόδων οφείλεται στην ύφεση, την οποία η κυβερνητική πολιτική όχι µόνο δεν αντιµετωπίζει αλλά και τροφοδοτεί µε νέα περισταλτικά µέτρα. Ο µη περιορισµός των δαπανών οφείλεται στην αδυναµία των υπουργών να επέµβουν αποφασιστικά για να περικόψουν το κόστος του κράτους.
Γιατί λοιπόν, τα στραβά της κυβέρνησης θα πρέπει να πληρώσουν πάλι οι φορολογούµενοι και, κυρίως, οι συνεπέστεροι από αυτούς;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης µέτρησε (και δεν αµφισβητήθηκε…) ότι µέσα στους δεκαέξι µήνες της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχουν εκδοθεί 1.718 σελίδες νόµων, υπουργικών αποφάσεων και εγκυκλίων για φορολογικά θέµατα – δεν είναι κακή επίδοση για ένα κόµµα το οποίο είχε υποσχεθεί προεκλογικά τον εξορθολογισµό και την απλοποίηση της φορολογίας.
Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετεί τέτοιος φορολογικός χαρτοπόλεµος. Κι ούτε θα αναρωτηθώ αν η πολιτική αυτή περιέχει ψήγµατα κοινωνικής δικαιοσύνης – που δεν περιέχει…
Θα κρατήσω µόνο το συµπέρασµα: δεν αποδίδει.
Η αποτυχία είναι αυτή που γεννάει νέα φορολογικά µέτρα και νέες σελίδες χαρτί. Κι επειδή αποκλείεται να στράβωσε ξαφνικά ο γιαλός, µάλλον πρέπει επιτέλους κάτι να γίνει µε το αρµένισµα.